09/04/2018
Πανάγος Γιάννης| Αρχής γενοµένης από την αποκατάσταση της οµαλότητας στις πληρωµές των κοινοτικών ενισχύσεων, το άνοιγµα των προγραµµάτων και τη λειτουργία, έστω και στοιχειωδώς, των χρηµατοδοτικών εργαλείων, η ελληνική γεωργία αναδεικνύει πτυχές των δυνατοτήτων της και οι συντελεστές της αγροτικής παραγωγής ξαναβρίσκουν τη χαµένη τους αυτοπεποίθηση.
Στα καλά της υπόθεσης είναι το γεγονός ότι τα δύσκολα χρόνια επανέφεραν, έστω και κάπως βίαια, τον προσανατολισµό της παραγωγής στις ανάγκες της αγοράς. Άλλωστε, η ίδια η αγορά (εισροές, εξοπλισµός, υπηρεσίες) ήταν που έβαλε πλάτη αυτή τη φορά στην διάσωση των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, µια εποχή που οι κρατικοσυνεταιριστικές δοµές είχαν καταρρεύσει.
Το κακό είναι ότι µέσα απ’ αυτή την δοκιµασία, η επενδυτική διαδικασία έχει ατονήσει, η κεφαλαιακή συγκρότηση των εκµεταλλεύσεων έχει αποδυναµωθεί, οι συνεταιριστικές δοµές έχουν απαξιωθεί πλήρως, ενώ, οι άλλοτε σηµαίνουσες βιοµηχανικές υποδοµές τους έχουν αλλάξει χέρια. Στο σηµείο αυτό, πολλά αρχίζουν ξανά από το µηδέν και µάλιστα υπό δυσκολότερες συνθήκες. Τη θέση των άλλοτε κρατικών Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισµών, παίρνουν µικρά ευέλικτα συνεταιριστικά σχήµατα, και Οµάδες Παραγωγών, ο ρόλος των οποίων καθίσταται περισσότερο συντονιστικός της παραγωγικής δραστηριότητας στον πρωτογενή τοµέα παρά παρεµβατικός στα υπόλοιπα στάδια της παραγωγικής αλυσίδας. Θα αργήσουν πολύ, οι Έλληνες αγρότες, να ανακτήσουν εκ νέου υπό τον έλεγχό τους τους αξιόλογα κοµµάτια της µεταποίησης, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσουν, αν θέλουν να κινούνται µε ρεαλισµό στις νέες συνθήκες.
Βρείτε εδώ το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας
πηγη:www.agronews.gr
