Απαραίτητες
θεωρούνται οι πρώιμες επεμβάσεις, σε μηλιές και αχλαδιές, όπως
ανακοινώνουν οι γεωπόνοι του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών και
Ποιοτικού Ελέγχου Μαγνησίας, καθώς καθιστούν οικονομικότερη και
αποτελεσματικότερη την καταπολέμηση των φυτοπαρασίτων κατά την επόμενη
βλαστική περίοδο.
Oι
επεμβάσεις κατά την περίοδο του ληθάργου, αποσκοπούν αφενός στην μείωση
των αρχικών πληθυσμών των εχθρών όπως τα έντομα και τα ακάρεα και
αφετέρου στη μείωση των αρχικών μολυσμάτων μυκητολογικών και
βακτηριολογικών ασθενειών, επισημαίνουν οι ειδικοί του Κέντρου.
Ιδιαίτερα τονίζεται ότι η καταπολέμηση των εντόμων και των ακάρεων που διαχειμάζουν (ψύλλες, κοκκοειδή, αφίδες, τετράνυχοι) βασίζεται σε ψεκασμούς με ορυκτέλαια, καθώς και σε συνδυασμούς αυτών με συνθετικά πυρεθροειδή ή οργανοφωσφορούχα εντομοκτόνα. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι οι χειμερινοί ψεκασμοί συνιστώνται μόνο σε οπωρώνες, που την προηγούμενη χρονιά παρουσίασαν πρόβλημα από τους παραπάνω εχθρούς .
Τέλος, επισημαίνεται ότι θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι οδηγίες χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την αναλογία χρήσης, την συνδυαστικότητα, τον κίνδυνο φυτοτοξικότητας, το διάστημα μεταξύ τελευταίας επέμβασης και συγκομιδής και τα μέτρα προστασίας για την αποφυγή δηλητηρίασης.
Αναλυτικότερα, ανά ασθένεια – εχθρό, οι ειδικοί συνιστούν τα κάτωθι:
Ψύλλα της αχλαδιάςΑποτελεί σημαντικό εχθρό και δραστηριοποιείται σε όλες τις περιοχές καλλιέργειας της αχλαδιάς. Το έντομο διαχειμάζει ως ακμαίο μέσα στους οπωρώνες και κυρίως πάνω στα δένδρα. Συνεχόμενες μέρες με ηλιοφάνεια και θερμοκρασίες υψηλότερες από 10o C, ευνοούν την εμφάνιση και δραστηριότητα (ωοτοκία) των ακμαίων του εντόμου. Η εμπειρία έχει δείξει, ότι οι πρώτες ωοτοκίες στη βάση των ανθοφόρων οφθαλμών, παρατηρούνται ήδη από το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου.
Σε οπωρώνες με προσβολή από το έντομο την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο, παρατηρήθηκαν ωοτοκίες, καθώς και έντονη δραστηριότητα ακμαίων. Την περίοδο αυτή, συστήνεται στους παραγωγούς να ελέγχουν δειγματοληπτικά και με τη βοήθεια μεγεθυντικού φακού τη βάση ανθοφόρων οφθαλμών για την ύπαρξη ωών του εντόμου. Όταν διαπιστώνονται ωοτοκίες, συστήνεται ψεκασμός με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο για την καλλιέργεια ορυκτέλαιο ή πυρεθροειδές εντομοκτόνο ή ένα συνδυασμό πυρεθροειδούς με ορυκτέλαιο.
Τα πυρεθροειδή έχουν ακμαιοκτόνο δράση, ενώ τα ορυκτέλαια προσφέρουν επιπλέον: 1) ωοκτόνο δράση, 2) αυξάνουν την αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων και 3) προκαλούν καθυστέρηση της εναπόθεσης των ωών, μέχρι το βλαστικό στάδιο της πράσινης κορυφής. Η καθυστέρηση αυτή κάνει τους μετέπειτα ψεκασμούς εναντίον του εντόμου αποτελεσματικότερους. Επισημαίνεται, ότι η εφαρμογή των χειμερινών ορυκτελαίων πρέπει να γίνεται μόνο κατά την περίοδο του λήθαργου των δένδρων και μέχρι την έναρξη του φουσκώματος των οφθαλμών.
Ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται όταν επικρατεί ηλιοφάνεια, κατά τις πιο θερμές ώρες της ημέρας και εφόσον οι ελάχιστες θερμοκρασίες δεν πέφτουν κάτω από το μηδέν και οι μέγιστες για δύο τουλάχιστον ημέρες ξεπερνούν τους 10o C. Κατά τον ψεκασμό επιβάλλεται η πλήρης και μέχρι απορροής κάλυψη των δένδρων με το ψεκαστικό υγρό.
Επίσης, πρέπει να αποφεύγονται καλλιεργητικές πρακτικές που ευνοούν την υπερβολική ικμάδα (ζωηρότητα) των δένδρων, όπως, αυστηρό κλάδεμα, υπερβολική αζωτούχος λίπανση και συχνά ποτίσματα, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της ψύλλας αυξάνεται ταχύτερα σε εύρωστα δένδρα.
Λίγο αργότερα και κατά τη βλαστική περίοδο, οι λαίμαργοι βλαστοί πρέπει να απομακρύνονται με το χέρι όταν είναι ακόμη τρυφεροί, διότι συγκεντρώνουν μεγάλο πληθυσμό του εντόμου.
Ασθένειες (Φουζικλάδιο – Ωίδιο – Μονίλια – Μύκητες ξύλου – Βακτήρια κ.λ.π.)
Για τη μείωση των αρχικών μολυσμάτων των παθογόνων μυκήτων και βακτηρίων, συνιστάται κατά το χειμερινό κλάδεμα η αφαίρεση και η καύση όλων των προσβεβλημένων κλάδων και κλαδίσκων (τμήματα με εμφανείς αλλοιώσεις, όπως έλκη, ρωγμές, μεταχρωματισμοί, ξηράνσεις).
Το κλάδεμα πρέπει απαραίτητα να γίνεται με ξηρό καιρό και καλό είναι να αποφεύγονται οι μεγάλες τομές, που αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης των δένδρων από παθογόνα.
Οι μεγάλες τομές κλαδέματος πρέπει να καλύπτονται με κατάλληλο προστατευτικό σκεύασμα. Δένδρα σε προχωρημένο στάδιο προσβολής από μύκητες ή βακτήρια, πρέπει άμεσα να εκριζώνονται και να καίγονται.
Ειδικότερα, για το φουζικλάδιο των μηλοειδών και τη σεπτορίαση της αχλαδιάς, συνιστάται παράχωμα των πεσμένων φύλλων ή ψεκασμός τους με ουρία, η οποία επιταχύνει την αποσύνθεσή τους. Οι πρακτικές αυτές είναι μεγάλης σημασίας, διότι συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση των αρχικών μολυσμάτων των ασθενειών. Ωστόσο, αποδίδουν τα μέγιστα, μόνο όταν εφαρμόζονται από όλους τους παραγωγούς μιας περιοχής. Στην περίπτωση που οι παραπάνω πρακτικές έχουν ήδη εφαρμοστεί κατά την περίοδο του φθινοπώρου, δεν χρειάζεται να επαναληφθούν.
Βακτηριακό κάψιμο αχλαδιάς ─ μηλιάς
Κατά τη διάρκεια του λήθαργου των δένδρων και για τον περιορισμό της μετάδοσης του παθογόνου βακτηρίου, συνιστώνται:
1. Αφαίρεση και κάψιμο όλων των προσβεβλημένων ή ύποπτων προσβολής τμημάτων των δένδρων. Τα προσβεβλημένα μέρη πρέπει να αφαιρούνται με τουλάχιστον 30 εκατοστά υγιούς τμήματος και οι μεγάλες τομές να καλύπτονται άμεσα με κατάλληλο προστατευτικό σκεύασμα. Οι εργασίες κλαδέματος και καθαρισμού των δένδρων πρέπει οπωσδήποτε να εκτελούνται με ξηρό καιρό.
2. Δένδρα με προσβολή στον κορμό ή στη βάση των βραχιόνων, καλό είναι να εκριζώνονται και να καίγονται άμεσα.
3. Κοπή και κάψιμο ξενιστών του βακτηρίου, όπως γκορτσιά, βάτος, πυράκανθος, κράταιγος κ.ά., που βρίσκονται γύρω από τους οπωρώνες και σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων.
4. Τακτική απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος σε διάλυμα χλωρίνης 10%, για την αποφυγή μετάδοσης του παθογόνου σε υγιή τμήματα και δένδρα.
5. Μετά το τέλος των εργασιών, συνιστάται ψεκασμός με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα στις συνιστώμενες δόσεις.
6. Περιορισμός της αζωτούχου λίπανσης στην απολύτως αναγκαία, διότι η ασθένεια είναι ιδιαίτερα σοβαρή στα εύρωστα δένδρα.
agronews.gr:20.12.2013
Ιδιαίτερα τονίζεται ότι η καταπολέμηση των εντόμων και των ακάρεων που διαχειμάζουν (ψύλλες, κοκκοειδή, αφίδες, τετράνυχοι) βασίζεται σε ψεκασμούς με ορυκτέλαια, καθώς και σε συνδυασμούς αυτών με συνθετικά πυρεθροειδή ή οργανοφωσφορούχα εντομοκτόνα. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι οι χειμερινοί ψεκασμοί συνιστώνται μόνο σε οπωρώνες, που την προηγούμενη χρονιά παρουσίασαν πρόβλημα από τους παραπάνω εχθρούς .
Τέλος, επισημαίνεται ότι θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι οδηγίες χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την αναλογία χρήσης, την συνδυαστικότητα, τον κίνδυνο φυτοτοξικότητας, το διάστημα μεταξύ τελευταίας επέμβασης και συγκομιδής και τα μέτρα προστασίας για την αποφυγή δηλητηρίασης.
Αναλυτικότερα, ανά ασθένεια – εχθρό, οι ειδικοί συνιστούν τα κάτωθι:
Ψύλλα της αχλαδιάςΑποτελεί σημαντικό εχθρό και δραστηριοποιείται σε όλες τις περιοχές καλλιέργειας της αχλαδιάς. Το έντομο διαχειμάζει ως ακμαίο μέσα στους οπωρώνες και κυρίως πάνω στα δένδρα. Συνεχόμενες μέρες με ηλιοφάνεια και θερμοκρασίες υψηλότερες από 10o C, ευνοούν την εμφάνιση και δραστηριότητα (ωοτοκία) των ακμαίων του εντόμου. Η εμπειρία έχει δείξει, ότι οι πρώτες ωοτοκίες στη βάση των ανθοφόρων οφθαλμών, παρατηρούνται ήδη από το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου.
Σε οπωρώνες με προσβολή από το έντομο την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο, παρατηρήθηκαν ωοτοκίες, καθώς και έντονη δραστηριότητα ακμαίων. Την περίοδο αυτή, συστήνεται στους παραγωγούς να ελέγχουν δειγματοληπτικά και με τη βοήθεια μεγεθυντικού φακού τη βάση ανθοφόρων οφθαλμών για την ύπαρξη ωών του εντόμου. Όταν διαπιστώνονται ωοτοκίες, συστήνεται ψεκασμός με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο για την καλλιέργεια ορυκτέλαιο ή πυρεθροειδές εντομοκτόνο ή ένα συνδυασμό πυρεθροειδούς με ορυκτέλαιο.
Τα πυρεθροειδή έχουν ακμαιοκτόνο δράση, ενώ τα ορυκτέλαια προσφέρουν επιπλέον: 1) ωοκτόνο δράση, 2) αυξάνουν την αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων και 3) προκαλούν καθυστέρηση της εναπόθεσης των ωών, μέχρι το βλαστικό στάδιο της πράσινης κορυφής. Η καθυστέρηση αυτή κάνει τους μετέπειτα ψεκασμούς εναντίον του εντόμου αποτελεσματικότερους. Επισημαίνεται, ότι η εφαρμογή των χειμερινών ορυκτελαίων πρέπει να γίνεται μόνο κατά την περίοδο του λήθαργου των δένδρων και μέχρι την έναρξη του φουσκώματος των οφθαλμών.
Ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται όταν επικρατεί ηλιοφάνεια, κατά τις πιο θερμές ώρες της ημέρας και εφόσον οι ελάχιστες θερμοκρασίες δεν πέφτουν κάτω από το μηδέν και οι μέγιστες για δύο τουλάχιστον ημέρες ξεπερνούν τους 10o C. Κατά τον ψεκασμό επιβάλλεται η πλήρης και μέχρι απορροής κάλυψη των δένδρων με το ψεκαστικό υγρό.
Επίσης, πρέπει να αποφεύγονται καλλιεργητικές πρακτικές που ευνοούν την υπερβολική ικμάδα (ζωηρότητα) των δένδρων, όπως, αυστηρό κλάδεμα, υπερβολική αζωτούχος λίπανση και συχνά ποτίσματα, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της ψύλλας αυξάνεται ταχύτερα σε εύρωστα δένδρα.
Λίγο αργότερα και κατά τη βλαστική περίοδο, οι λαίμαργοι βλαστοί πρέπει να απομακρύνονται με το χέρι όταν είναι ακόμη τρυφεροί, διότι συγκεντρώνουν μεγάλο πληθυσμό του εντόμου.
Ασθένειες (Φουζικλάδιο – Ωίδιο – Μονίλια – Μύκητες ξύλου – Βακτήρια κ.λ.π.)
Για τη μείωση των αρχικών μολυσμάτων των παθογόνων μυκήτων και βακτηρίων, συνιστάται κατά το χειμερινό κλάδεμα η αφαίρεση και η καύση όλων των προσβεβλημένων κλάδων και κλαδίσκων (τμήματα με εμφανείς αλλοιώσεις, όπως έλκη, ρωγμές, μεταχρωματισμοί, ξηράνσεις).
Το κλάδεμα πρέπει απαραίτητα να γίνεται με ξηρό καιρό και καλό είναι να αποφεύγονται οι μεγάλες τομές, που αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης των δένδρων από παθογόνα.
Οι μεγάλες τομές κλαδέματος πρέπει να καλύπτονται με κατάλληλο προστατευτικό σκεύασμα. Δένδρα σε προχωρημένο στάδιο προσβολής από μύκητες ή βακτήρια, πρέπει άμεσα να εκριζώνονται και να καίγονται.
Ειδικότερα, για το φουζικλάδιο των μηλοειδών και τη σεπτορίαση της αχλαδιάς, συνιστάται παράχωμα των πεσμένων φύλλων ή ψεκασμός τους με ουρία, η οποία επιταχύνει την αποσύνθεσή τους. Οι πρακτικές αυτές είναι μεγάλης σημασίας, διότι συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση των αρχικών μολυσμάτων των ασθενειών. Ωστόσο, αποδίδουν τα μέγιστα, μόνο όταν εφαρμόζονται από όλους τους παραγωγούς μιας περιοχής. Στην περίπτωση που οι παραπάνω πρακτικές έχουν ήδη εφαρμοστεί κατά την περίοδο του φθινοπώρου, δεν χρειάζεται να επαναληφθούν.
Βακτηριακό κάψιμο αχλαδιάς ─ μηλιάς
Κατά τη διάρκεια του λήθαργου των δένδρων και για τον περιορισμό της μετάδοσης του παθογόνου βακτηρίου, συνιστώνται:
1. Αφαίρεση και κάψιμο όλων των προσβεβλημένων ή ύποπτων προσβολής τμημάτων των δένδρων. Τα προσβεβλημένα μέρη πρέπει να αφαιρούνται με τουλάχιστον 30 εκατοστά υγιούς τμήματος και οι μεγάλες τομές να καλύπτονται άμεσα με κατάλληλο προστατευτικό σκεύασμα. Οι εργασίες κλαδέματος και καθαρισμού των δένδρων πρέπει οπωσδήποτε να εκτελούνται με ξηρό καιρό.
2. Δένδρα με προσβολή στον κορμό ή στη βάση των βραχιόνων, καλό είναι να εκριζώνονται και να καίγονται άμεσα.
3. Κοπή και κάψιμο ξενιστών του βακτηρίου, όπως γκορτσιά, βάτος, πυράκανθος, κράταιγος κ.ά., που βρίσκονται γύρω από τους οπωρώνες και σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων.
4. Τακτική απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος σε διάλυμα χλωρίνης 10%, για την αποφυγή μετάδοσης του παθογόνου σε υγιή τμήματα και δένδρα.
5. Μετά το τέλος των εργασιών, συνιστάται ψεκασμός με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα στις συνιστώμενες δόσεις.
6. Περιορισμός της αζωτούχου λίπανσης στην απολύτως αναγκαία, διότι η ασθένεια είναι ιδιαίτερα σοβαρή στα εύρωστα δένδρα.
agronews.gr:20.12.2013
