Με πλάτες από τους εκκοκκιστές κρατούν την τιμή τους τα σιτηρά

Οι εκκοκκιστές «φτιάχνουν» φέτος το σκληρό σιτάρι

  22-07-2013 

Την επιλογή των «βαμβακάδων» ενεθάρρυνε η ανοδική πορεία που είχαν τον περασμένο χρόνο οι τιμές στο σκληρό και τα «εύκολα λεφτά» που βγήκαν από τη συγκεκριμένη διαχείριση.Πόντους στην τιμή των σιτηρών δίνει φέτος η δυναμική είσοδος στην εγχώρια αγορά σημαντικών παικτών από το χώρο των εκκοκκιστικών επιχειρήσεων, οι οποίοι είδαν με ζωηρό ενδιαφέρον το εμπόριο των δημητριακών, ενθαρρυνόμενοι και από την ανοδική πορεία που είχε το σκληρό την περσινή χρονιά. Η διστακτική παρουσία στην αγορά κάποιων επώνυμων εκκοκκιστών, όπως οι Μάρκου, Καραγιώργος και Σκλαπάνης που ξεκίνησε προ τριετίας με τις πρώτες αγορές σκληρού σίτου, σε αναπλήρωση του κενού που άφηναν στη συγκέντρωση της παραγωγής μεγάλες Ενώσεις όπως της Λιβαδειάς, της Λάρισας και της Ροδόπης, γενικεύτηκε φέτος με τους «βαμβακάδες» να μπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι των σιτηρών.

Την επιλογή των «βαμβακάδων» ενεθάρρυνε η ανοδική πορεία που είχαν τον περασμένο χρόνο οι τιμές στο σκληρό και τα «εύκολα λεφτά» που βγήκαν από τη συγκεκριμένη διαχείριση.
Αγγελούσης, Κομπότης και Μίχας στον κάμπο της Κωπαϊδας είναι ορισμένα ακόμα από τα ονόματα που προστέθηκαν στον κατάλογο των εκκοκκιστών που το... γύρισαν στο σιτάρι, ενώ ανάλογη δραστηριότητα ανέπτυξαν και άλλοι επιχειρηματίες του βάμβακος που είδαν με ενδιαφέρον το εμπόριο των σιτηρών. Την επιλογή τους ενεθάρρυνε η ανοδική πορεία που είχαν τον περασμένο χρόνο οι τιμές στο σκληρό και τα «εύκολα λεφτά» που βγήκαν από τη συγκεκριμένη διαχείριση. Από την άλλη πλευρά, ενισχύεται η άποψη αυτών που πιστεύουν ότι το βαμβάκι στη χώρα μας δεν έχει πολύ μέλλον, καθώς τα περιθώρια κέρδους στενεύουν χρόνο με το χρόνο, με την καλλιέργεια να έχει χάσει ήδη μεγάλες εκτάσεις. Σημειωτέον ότι τις καλές εποχές της δεκαετίας του ’90 το βαμβάκι ξεπερνούσε τα 4,5 εκατ. στρέμματα και φέτος μόλις και μετά βίας καλύπτει τα 2 εκατ. στρέμματα.

Το θέμα απασχόλησε έντονα τους συντελεστές του κλάδου και στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στις εγκαταστάσεις του Συνδέσμου Θεσσαλικών Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών στη Λάρισα και στην οποία συμμετείχαν βαμβακοπαραγωγοί και εκπρόσωποι εκκοκκιστικών και κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων.  Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν, μόνο φέτος η καλλιέργεια στη Θεσσαλία έχει περιοριστεί κατά το 1/4 σε σχέση με πέρυσι, ενώ στο σύνολο της χώρας υπολογίζεται μειωμένη στα 2 εκατ. στρέμματα από 2,5 εκατ. στρέμματα την προηγούμενη χρονιά. Με βάση αυτά τα στοιχεία, η παραγωγή πανελλαδικά εκτιμάται ότι θα περιοριστεί στους 680.000 τόνους από 880.000 τόνους τον προηγούμενο χρόνο. Με τους περισσότερους εκ των παρισταμένων στη συγκεκριμένη σύσκεψη να αναγνωρίζουν ότι η καλλιέργεια βάμβακος στη χώρα μας θα βαίνει σταθερά μειούμενη, κοινή ήταν επίσης η εκτίμηση ότι μια σοβαρή «γραμμή άμυνας» για το προϊόν θα ήταν η διαφοροποίηση της ποιότητας και η δημιουργία προϋποθέσεων παραγωγής επώνυμου προϊόντος που θα ακολουθεί συγκεκριμένες προδιαγραφές. Η προσπάθεια αυτή βέβαια πρέπει να βασίζεται στη στενή συνεργασία μεταξύ παραγωγών και εκκοκκιστών και να έχει αφετηρία την επιλογή συγκεκριμένων επώνυμων ποικιλιών βάμβακος που θα ακολουθούν τη δική τους γραμμή εκκόκκισης και θα διατίθενται στην παγκόσμια αγορά με τη δική τους ταυτότητα.

Επιστρέφοντας πάντως στα σιτηρά, η ανάλυση της κατάστασης δείχνει ότι η συμμετοχή των εκκοκκιστών στο εμπόριο των δημητριακών, διευκόλυνε σημαντικά τη διαμόρφωση της αγοράς προς όφελος του παραγωγού.
Από τη μια ο ανταγωνισμός μεταξύ των «νέων εμπόρων» να προσεγγίσουν νέους πελάτες κι από την άλλη ο φόβος τους μην δυσαρεστήσουν τον κόσμο και χάσουν ποσότητες και στο βαμβάκι, είχε σαν αποτέλεσμα οι τιμές στο σκληρό σιτάρι να ξεκινήσουν από καλή αφετηρία και να διατηρηθούν σε ένα καλό επίπεδο, ακόμα και όταν η διεθνής αγορά του προϊόντος έμοιαζε «μουδιασμένη». Από τη στιγμή που πολλά σιτάρια αγοράστηκαν ακριβά στον αλωνισμό, σήμερα κανείς δεν θα ήθελε μια σοβαρή υποχώρηση στις τιμές του προϊόντος, καθώς αυτό θα μεταφράζονταν σε ζημιές για το εμπόριο. Έτσι, το τελευταίο διάστημα όλοι «βάζουν πλάτη» για να κρατηθούν οι τιμές ελπίζοντας ότι στο επόμενο διάστημα η προσπάθειά τους θα διευκολυνθεί και από τις εξελίξεις στη διεθνή αγορά.


Δεν γίνονται φέτος πολλές εμπορικές πράξεις εν αναμονή και των εξελίξεων της διεθνούς αγοράς

Στασιμότητα όσον αφορά στις εμπορικές πράξεις αλλά και αξιοσημείωτες αντοχές για τις τιμές παραγωγού είναι τα δυο στοιχεία που συνθέτουν το τοπίο της αγοράς σκληρού σίτου αυτή την περίοδο.

Σε γενικές γραμμές, οι παραλαβές εξακολουθούν να γίνονται από τις αποθήκες των καλλιεργητών έναντι 22 λεπτών το κιλό, ενώ στη Θεσσαλία «έπιασαν» και τα 23 λεπτά το κιλό. Εξαίρεση -που, όμως, δεν αρκεί για να επηρεάσει δραματικά την συνολική εικόνα- αποτελεί ο Έβρος όπου έγιναν και παραλαβές με τιμή 20 λεπτά το κιλό.

Παράγοντες της αγοράς, ωστόσο, εκτιμούν ότι η τιμή παραγωγού έχει «ωριμάσει» πλέον στα επίπεδα των 22-23 λεπτών και, ασχέτως από τις πιέσεις που ενδεχομένως να εκδηλωθούν λόγω της έναρξης της συγκομιδής στη Γαλλία και την Ιταλία, πολύ δύσκολα θα υποχωρήσει κάτω από αυτά.

Στην εκτίμηση αυτή συνηγορούν πέντε βασικοί παράγοντες:
1) Η ζήτηση από πλευράς της εγχώριας βιομηχανίας η οποία παραμένει «ζωντανή» καθώς οι «μυλωνάδες» επιθυμούν να κλείσουν όσο το δυνατόν νωρίτερα τις προμήθειές τους σε πρώτη ύλη.
2) Η τιμή των 22 ευρώ που σχεδόν με το… καλημέρα έκοψε ο όμιλος ζυμαρικών Μέλισσα δίνοντας τον τόνο στην αγορά.
3) Η είσοδος στο εμπόριο νέων «παικτών» από τον κλάδο των εκκοκκιστηρίων βάμβακος οι οποίοι επιθυμούν να χτίσουν σχέσεις με τους καλλιεργητές.
4) Το στοιχείο της «εντοπιότητας» και της άμεσης επαφής των εγχώριων εμπόρων με τους παραγωγούς που θα παίξει το ρόλο του στις παραλαβές με «ανοιχτή» τιμή. Πρόκειται περισσότερο για «ψυχολογικό» καταλύτη και όχι «νόμο της αγοράς». Όπως σχολιάζουν έμπειροι συντελεστές του χώρου, «ακόμα κι αν αργότερα η τιμή αγοράς υποχωρήσει κάτω από τα 22 λεπτά, πολύ δύσκολα υπό τις παρούσες συνθήκες ο έμπορος θα κοιτάξει στα μάτια τον παραγωγό για να τον πληρώσει π.χ. 21 λεπτά».
5) Οι υψηλότερες τιμές σε σχέση με την περυσινή χρονιά που διαμορφώνονται στην ευρωπαϊκή αγορά. Χαρακτηριστικά, στην ιταλική αγορά της Μπολόνια την προηγούμενη εβδομάδα το σκληρό πωλούνταν από 284 έως 292 ευρώ τον τόνο (περυσινή τιμή 270-275 ευρώ). 

Στοιχεία που θα παίξουν το ρόλο τους στην εξέλιξη των τιμών από εδώ και στο εξής είναι η πορεία των εξαγωγών (μέχρι στιγμής έχουν εκτελεσθεί ή πρόκειται να εκτελεσθούν τις επόμενες μέρες παραγγελίες 70.000- 80.000 τόνων με κύριο προορισμό την Ιταλία) και το αποτέλεσμα της συγκομιδής σε Γαλλία και Ιταλία.
Ειδικά όσον αφορά στο τελευταίο, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μειωμένη παραγωγή της τάξης των 3,75 εκατ. τόνων και 1,83 εκατ. τόνων αντίστοιχα. Όπως λένε, όμως, οι γνωρίζοντες την αγορά, το «παιχνίδι θα κριθεί στην ποιότητα». Για παράδειγμα, σε περίπτωση που το γαλλικό σιτάρι αποδειχθεί χαμηλής ποιότητας, τότε η τιμή του ελληνικού (όπως, ενδεχομένως, και το τελικό) δεν αποκλείεται να «τσιμπήσει» λίγο ακόμα.

Τιμή εκκαθάρισης 0,23 λεπτά το κιλό ανακοίνωσε η ΕΑΣ Βόλου

Η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Βόλου, ανακοινώνει στους παραγωγούς ότι τελική τιμή εκκαθάρισης για το σκληρό σιτάρι θα είναι 0,23€ το κιλό και για το κριθάρι θα είναι 0,20€ το κιλό. Ως γνωστόν είχε δοθεί για μεν το σκληρό σιτάρι προκαταβολή 0,22€ το κιλό για δε το κριθάρι 0,18€ το κιλό.
Η εξόφληση των παραγωγών θα ξεκινήσει από την Τρίτη 30 Ιουλίου και θα συνεχίζεται κάθε Τρίτη και Πέμπτη.
Για περισσότερες πληροφορίες οι παραγωγοί μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 24210/95095-24210/95038.

Ρωσία, ο «άγνωστος Χ» της φετινής χρονιάς

Το έδαφος για περαιτέρω υποχώρηση των παγκόσμιων αποθεμάτων σιταριού τη σεζόν 2013-2014 φαίνεται ότι προετοιμάζουν οι αναλυτές, λίγες μέρες μετά από τις απαισιόδοξες σχετικές προβλέψεις που έδωσε στη δημοσιότητα το USDA.

Στην έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το Αμερικανικό υπουργείο Γεωργίας πριν από μία περίπου εβδομάδα υποβάθμισε κατά 9 εκατ. τόνους τις εκτιμήσεις του για τα παγκόσμια αποθέματα την επόμενη χρονιά, επικαλούμενο κυρίως την αύξηση της ζήτησης για μαλακό σιτάρι (κυρίως για ζωοτροφή) από την Κίνα. Λίγες ώρες μετά, η Goldman Sachs έσπευσε να … προφητέψει ότι «η υποβάθμιση των εκτιμήσεων για τα αποθέματα δε θα είναι πιθανότατα η τελευταία». Και ο λόγος ακούει στο όνομα «Ρωσία». «Η εντύπωσή μας είναι ότι οι προβλέψεις για τη φετινή συγκομιδή της χώρας είναι υπεραιαισιόδοξες», σχολίασε ο αναλυτής του οίκου, Damien Courvalin.

Η Ρωσία είναι ένα άκρως ευαίσθητο θέμα για τους αναλυτές της παγκόσμιας αγοράς σιταριού, καθώς πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς στον κόσμο και, μάλιστα, σε άκρως ανταγωνιστικές τιμές. H Goldman Sachs θεωρεί ότι οι 54 εκατ. τόνοι που διαβλέπει το USDA δεν είναι ρεαλιστικοί λόγω της αυξημένης φετινής ξηρασίας στις περιοχές του Βόλγα και των Ουραλίων.

Με την άποψη αυτή συμφωνεί και η Rabobank η οποία, μάλιστα, εκφράζει αντίστοιχες επιφυλάξεις για τη συγκομιδή και της Αυστραλίας λόγω της μεγάλης ξηρασίας στο δυτικό μέρος της χώρας όπου παράγονται οι μεγαλύτερες ποσότητες του προϊόντος.


 Πηγή: www.agronews.gr