Τέλος στην πολιτική σπατάλης των αγροτικών ενισχύσεων λέει ο ΟΟΣΑ

18/09/2013

Στο 19% από 18% αυξήθηκαν τα αγροτικά εισοδήματα της ΕΕ το 2012, μέσα από τις ενισχύσεις, λέει ο ΟΟΣΑ.Γενικευμένη απομάκρυνση από τη στήριξη που συνδέεται άμεσα με την παραγωγή προτείνει ο ΟΟΣΑ, καθώς όπως υποστηρίζει σε έκθεσή του οι επιδοτήσεις που αντιπροσωπεύουν περίπου το ήμισυ του συνόλου, οδηγούν σε στρεβλώσεις την παραγωγή και το εμπόριο.
Στο 19% από 18% αυξήθηκαν τα αγροτικά εισοδήματα της ΕΕ το 2012, μέσα από τις ενισχύσεις, λέει ο ΟΟΣΑ.
Ενώ οι χώρες του ΟΟΣΑ ολοένα και αποσυνδέουν τις ενισχύσεις από την παραγωγή, οι αναδυόμενες αγορές στηρίζονται περισσότερο στην προστασία των συνόρων και τα μέτρα στήριξης των τιμών της αγοράς που φορολογούν τους καταναλωτές.
«Με τις παγκόσμιες αγορές τροφίμων και εμπορευμάτων να αναμένεται να συνεχίσουν να κινούνται σε υψηλά επίπεδα, είναι η κατάλληλη στιγμή για τις κυβερνήσεις να δεσμευτούν σε μια αξιόπιστη και ευρεία μεταρρύθμιση των γεωργικών ενισχύσεων», δήλωσε ο Κεν Ας Διευθυντής Γεωργίας και Εμπορίου του ΟΟΣΑ.
«Η ικανοποίηση των αναγκών ενός ολοένα και αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού απαιτεί μια μετατόπιση από τις στρεβλώσεις και την πολιτική σπάταλη του παρελθόντος στη λήψη μέτρων που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα, επιτρέποντας στους αγρότες να ανταποκρίνονται στα μηνύματα της αγοράς, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η πολυπόθητη καινοτομία χρηματοδοτείται πλήρως», τονίζει ο Ας.
Σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, οι αγροτικές επιδοτήσεις στις ηγετικές χώρες στον αγροτικό τομέα στον κόσμο αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια του 2012, βάζοντας τέλος στη μακροπρόθεσμη πτωτική τάση και τα ιστορικά χαμηλά επίπεδα που καταγράφηκαν το 2011.
Η στήριξη των παραγωγών σε 34 κράτη μέλη ανήλθε σε 258.6 δισ. δολάρια το 2012 από 257.2 εκατ. δολάρια ένα χρόνο νωρίτερα, σημειώνει στην έκθεσή του ο οργανισμός που εδρεύει στο Παρίσι. Ο ΟΟΣΑ άρχισε να παρακολουθεί τα δεδομένα αυτά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Ο παγκόσμιος δείκτης τιμών σε 55 είδη τροφίμων που παρακολουθούνται από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών ( FAO) μειώθηκε κατά μέσο όρο σε 211,8 το περασμένο έτος από τα επίπεδα ρεκόρ 227,6 το 2011, ακόμη περισσότερο από το διπλάσιο του επιπέδου πριν από μια δεκαετία.
Η δημόσια στήριξη στους παραγωγούς διαμορφώθηκε κατά μέσο όρο στο 1/6 των ακαθάριστων γεωργικών εσόδων στις 47 χώρες που καλύπτονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Αγροτική πολιτική: Παρακολούθηση και Αξιολόγηση 2013». Η εκτίμηση της στήριξης των παραγωγών αυξήθηκε στο 17% των ακαθάριστων γεωργικών εσόδων το 2012, σε σύγκριση με 15% το 2011, σύμφωνα με τη νέα ανάλυση.

Απότομες αποκλίσεις στις χώρες του ΟΟΣΑ
Η φετινή έκθεση του ΟΟΣΑ εξετάζει την κατάσταση της γεωργικής πολιτικής σε 47 χώρες που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 80 % της παγκόσμιας παραγωγής των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, μεταξύ των οποίων 7 αναδυόμενες οικονομίες που είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες στις αγορές τροφίμων και τη γεωργία: Βραζιλία, Κίνα, Ινδονησία, Καζακστάν, Ρωσία, Νότια Αφρική και Ουκρανία. Αυτό δείχνει ότι τα επίπεδα υποστήριξης ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, τόσο στις χώρες του ΟΟΣΑ όσο και σε μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες.
Στην περιοχή του ΟΟΣΑ, η στήριξη προς τους παραγωγούς ανήλθε σε 258.6 δισ. δολάρια (201.2 δισ. ευρώ) το 2012. Η υποστήριξη αντιπροσώπευε το 19% των γεωργικών εσόδων στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ , από 18% το 2011. Η έκθεση επισημαίνει απότομες αποκλίσεις πίσω από αυτά τα στοιχεία: με τις χώρες που προσφέρουν στους αγρότες τα υψηλότερα επίπεδα στήριξης να σημειώνουν περαιτέρω αυξήσεις (Ιαπωνία 56%, Κορέα 54%, Νορβηγία 63% και Ελβετία 57%), ενώ χώρες με σχετικά χαμηλή στήριξη να τη μειώνουν ακόμα περισσότερο (Ισραήλ 11% , Μεξικό 12%, ΗΠΑ 7% ). Η στήριξη παρέμεινε πολύ χαμηλή και σε άλλες χώρες  Αυστραλία 3% , Χιλή 3% , Νέα Ζηλανδία 1%).
Η ΕΕ αντικατοπτρίζει την ευρύτερη τάση του ΟΟΣΑ, με την υποστήριξη των αγροτικών  εκμεταλλεύσεων να αυξάνεται από 18 % σε 19% των γεωργικών εσόδων. Τον Ιούνιο του 2013 η νέα συμφωνία για την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ για την περίοδο 2014-20 δεν αντιπροσωπεύει μια σημαντική υποχώρηση είτε από τον τρέχοντα προσανατολισμό είτε από το μέγεθος της στήριξης της γεωργίας στο μπλοκ των 28 χωρών.
Μερικές αναδυόμενες οικονομίες οι οποίες αποτελούν βασικούς παράγοντες στη γεωργία συνεχίζουν να αυξάνουν την υποστήριξη – οι αγροτικές επιδοτήσεις της Κίνας αυξήθηκαν στο 17% , στην Ινδονησία στο 21%  και στο Καζακστάν έφθασαν το 15%. Άλλοι διατήρησαν τα χαμηλά επίπεδα στήριξης, όπως η Βραζιλία (5%) και η Νότια Αφρική (3%).
Μερικές από τα πιο απότομες αυξήσεις των αγροτικών επιδοτήσεων έχουν συμβεί σε χώρες που έχουν στο επίκεντρο της πολιτικής τους την αυτάρκεια. Ο ΟΟΣΑ βλέπει ότι η αύξηση των επιδοτήσεων δεν ενίσχυσε τη βελτίωση της ασφάλειας των τροφίμων, ιδιαίτερα στις λιγότερο αναπτυγμένες οικονομίες. Η πρόσβαση στα τρόφιμα θα είναι πιο αποτελεσματική και θα μειωθεί η φτώχεια και η ανάπτυξη δικτύων ασφαλείας, ανέφερε η έκθεση. Πολύπλευρες προσπάθειες χρειάζονται επίσης για την αύξηση των επενδύσεων, το οποίο θα αυξήσει την εγχώρια παραγωγή, θα βελτιώσει την πρόσβαση στις εισαγωγικές αγορές (και στις εξαγωγικές αγορές ) και θα δημιουργήσει αποθέματα τροφίμων έκτακτης ανάγκης.

Οι προτάσεις του Οργανισμού
Συνολικά θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις δημόσιες επενδύσεις στον αγροτικό τομέα. Η καινοτομία είναι το κλειδί για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Οι επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, η μεταφορά τεχνολογίας, η εκπαίδευση και οι συμβουλευτικές υπηρεσίες θα έχουν υψηλή κοινωνική απόδοση σε μακροπρόθεσμη βάση. Οι δαπάνες για άλλες γενικές υπηρεσίες στο γεωργικό τομέα, όπως η ασφάλεια των τροφίμων και τα συστήματα διασφάλισης της ποιότητας των τροφίμων, επίσης, θα συμβάλουν στη μακροπρόθεσμη κερδοφορία, την ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητα του κλάδου.
Περαιτέρω αποσύνδεση της στήριξης της γεωργίας και της παραγωγής είναι απαραίτητη, υποστηρίζει στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ. Ακόμη και όταν ένα μεγάλο μέρος της υποστήριξης πλέον αποσυνδεθεί από την παραγωγή, ενισχύσεις που τείνουν να βασίζονται σε ιστορικά δικαιώματα ή σε περιοχή εκμετάλλευσης, και ως εκ τούτου ευνοούν τις μεγαλύτερες εκμεταλλεύσεις θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
Τέλος, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για δαπάνες εκ νέου προς την κατεύθυνση συγκεκριμένων στόχων, όπως για παράδειγμα στήριξη στα χαμηλά εισοδήματα, διασφάλιση της ευημερίας της αγροτικής κοινότητας και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.







 Πηγή: www.agronews.gr