23/11/2015
Μπίκας Αλέξανδρος επιχειρεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, εισάγοντας διατάξεις στο νοµοσχέδιο για τα βοσκοτόπια.
Με τα ταµεία στραγγισµένα λόγω κρίσης και
µεταφοράς των διαθεσίµων στην ΤτΕ, µε αρκετές χιλιάδες αγρότες ν’
αδυνατούν να καταβάλλουν εισφορές αλλά και τις ζηµιές στις σοδειές ν’
αυξάνονται λόγω ακραίων καιρικών φαινοµένων, στη λύση της αύξησης των
ασφάλιστρων κατέφυγε η διοίκηση του οργανισµού για να ενισχύσει τα
ταµεία της.
Τα ακριβότερα ασφάλιστρα θ’ αφορούν παραγωγούς που επωφελούνταν από το πλαφόν, πληρώνοντας την ανώτατη εισφορά ακόµη και αν καλλιεργούσαν 1.000, 2.000 ή 3.000 στρέµµατα γης. Τώρα, οι ίδιοι θα πληρώσουν υψηλότερες εισφορές µε βάση τις δηλώσεις ΟΣ∆Ε, ενώ µέχρι πρότινος ευνοούνταν από τον «κόφτη» στις εισφορές, που είχε τεθεί στο ύψος των 3.700 ευρώ.
Περισσότεροι από 500 αγρότες με εισφορά πάνω από 5.000 ευρώ
Με την κατάργηση των ανώτατων ορίων στις ασφαλιστικές εισφορές, από τους 3.500 παραγωγούς, οι 2.500 περίπου θα εξακολουθούν να καταβάλλουν εισφορές µέχρι του ανώτατου ορίου, 500 παραγωγοί περίπου θα καταβάλλουν µέχρι 5.000 ευρώ και οι υπόλοιποι 500 από 5.000 ευρώ και πάνω, υπολογίζει ο ΕΛΓΑ.
Ειδικότερα, στο νοµοσχέδιο σηµειώνεται ότι: «µε την περίπτωση ε΄ της παρ. 1 του προτεινόµενου άρθρου 21 καταργείται: α) η παράγραφος 5 του άρθρου 6 του ν. 3877/2010 (Α΄160) και β) η παράγραφος 3 του άρθρου 10 του ίδιου νόµου. Με την περίπτωση α΄ καταργείται το ανώτατο όριο αποζηµίωσης των 70.000 ευρώ. Από τις χρήσεις των ετών 2011 και 2012 διαπιστώνεται ότι µόνο 10 παραγωγοί το 2011 και 6 παραγωγοί το 2012 ξεπερνούσαν αυτό το όριο. Επίσης, οι συγκεκριµένοι παραγωγοί είναι διαφορετικοί κάθε χρονιά και είχαν καλλιέργειες υψηλής ασφαλιζόµενης αξίας. Με την περίπτωση β΄ καταργείται το ανώτατο όριο αποζηµίωσης (70.000 ευρώ) και κατά συνέπεια καταργείται και το ανώτατο όριο ασφαλιστικής εισφοράς. Το ανώτατο όριο ασφαλιστικής εισφοράς έχει δηµιουργήσει ανισότητες µεταξύ παραγωγών του ίδιου κλάδου ή και διαφορετικού.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
α) «µεγάλοι» και «µεσαίοι» παραγωγοί και κτηνοτρόφοι καταβάλλουν την ίδια ασφαλιστική εισφορά,
β) παραγωγός µε θερµοκηπιακή καλλιέργεια 4 στρεµµάτων καταβάλει την ίδια ασφαλιστική εισφορά µε κάποιο παραγωγό που έχει θερµοκηπιακές καλλιέργειες 10 στρεµµάτων, β) παραγωγοί µε υψηλής ασφαλιζόµενης αξίας καλλιέργειες καταβάλλουν την ίδια ασφαλιστική εισφορά µε παραγωγούς που έχουν στην εκµετάλλευσή τους µικρότερης ασφαλιζόµενης αξίας καλλιέργειες.
Επίσης, δηµιουργείται πρόβληµα στον καθορισµό ασφαλίστρου σε περιπτώσεις πτηνοτροφικών ή χοιροτροφικών µονάδων ή ανθοκοµικών καλλιεργειών που αιτούνται την ένταξή τους στην υποχρεωτική ασφάλιση. Τέλος, σηµειώνεται ότι από τους 760.000 περίπου ασφαλισµένους το έτος 2012, οι 3.500 περίπου είχαν εισφορές που έφθαναν στα ανώτατα όρια».
Αμοιβές ανταποκριτών άνευ μηνιαίου ορίου
Απαλείφονται τα µηνιαία όρια αποζηµίωσης των ανταποκριτών ΕΛΓΑ, καθώς όπως αναφέρεται στο σχέδιο για τα βοσκοτόπια «πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες εκτέλεσης του έργου των ανταποκριτών, το οποίο έχει συγκεκριµένο χρονικό ορίζοντα υλοποίησης, που είναι σε άµεση συνάρτηση µε την επέλευση απρόβλεπτων σε έκταση ζηµιών στις αγροτικές και κτηνοτροφικές εκµεταλλεύσεις».
«Κατόπιν των ανωτέρω η απαλοιφή των µηνιαίων ορίων αποζηµίωσης µε παράλληλη διατήρηση των ορίων αποζηµίωσης ανά δήλωση ή φάκελο ή εκτίµηση θα επιτρέψει στον ΕΛΓΑ ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στον αγροτικό κόσµο της χώρας, χωρίς να παραβιάζεται το συνολικό ετήσιο πλαφόν των αποζηµιώσεων των ανταποκριτών του και των απασχολούµενων σε όλα τα στάδια της διαδικασίας. Επιπλέον η ύπαρξη µηνιαίων ορίων αποζηµίωσης δεν εξυπηρετεί το εθνικό δηµόσιο συµφέρον, καθώς οδηγεί σε αδυναµία υλοποίησης του έργου και κατ’ επέκταση αδυναµία εξυπηρέτησης του αγροτικού κόσµου της χώρας.
Εξάλλου οι αποζηµιώσεις του ως άνω προσωπικού και των ανταποκριτών του ΕΛΓΑ βαρύνουν τους ίδιους τους πόρους του ΕΛΓΑ και όχι τον εθνικό τακτικό προϋπολογισµό», επισηµαίνεται χαρακτηριστικά.
Στο 4% επί της ασφαλιζόμενης αξίας η εισφορά φυτικής
Καµιά αλλαγή επί της ουσίας ως προς το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΛΓΑ, δεν επιφέρουν οι διατάξεις που µπήκαν στο νοµοσχέδιο για τις βοσκήσιµες γαίες. Ειδικότερα, για τη φυτική παραγωγή το ασφάλιστρο ισούται µε το 4% επί της ασφαλιζόµενης αξίας, ειδικά για την ελιά σε 1,5%, σε 0,75% για τα ζωικά και 0,5% για ελεγχόµενες καλλιέργειες.
Αναλυτικά το άρθρο 13, όπως έχει περιληφθεί στο νοµοσχέδιο αναφέρει τα εξής:
Τροποποίηση διατάξεων των ν. 3877/2010 (Α΄ 160) και 2342/1995 (Α΄ 208)
1. H περίπτωση α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του ν. 3877/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) Τα έσοδα από την ειδική ασφαλιστική εισφορά που προβλέπεται στο άρθρο 8 του νόµου αυτού, η οποία ορίζεται σε ποσοστό:
αα) Τέσσερα τοις εκατό (4%) επί της ασφαλιζόµενης αξίας της φυτικής παραγωγής και προκειµένου για την ελιά σε ενάµιση τοις εκατό (1,5%).
ββ) Μηδέν εβδοµήντα πέντε τοις εκατό (0,75%) επί της ασφαλιζόµενης αξίας του ζωικού κεφαλαίου.
γγ) Μισό τοις εκατό (0,5%) για τα προϊόντα φυτικής προέλευσης των καλλιεργειών που παράγονται στο σύνολο τους (αµιγώς) και αποκλειστικά σε «ελεγχόµενο περιβάλλον» µιας γεωργικής εκµετάλλευσης, όπως αυτό καθορίζεται από τους σχετικούς Κανονισµούς Ασφάλισης του ΕΛΓΑ. Τα πρόσωπα που υπάγονται στη διάταξη αυτή µπορούν µε αίτηση τους να ζητήσουν την εξαίρεσή τους από την ασφάλιση αυτή.»
2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 8 του ν. 3877/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. ∆εν υπόκεινται στην υποχρέωση καταβολής της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς υπέρ του ΕΛΓΑ οι καλλιέργειες δασικών και αγροτικών προϊόντων, καθώς και η αλιευτική παραγωγή που εξαιρούνται από την ασφαλιστική κάλυψη, σύµφωνα µε τους κανονισµούς ασφάλισης που ισχύουν.»
3. Οι περιπτώσεις β΄ και γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ν. 3877/2010 αντικαθίστανται ως εξής:
«β) τη µέση παραγωγή ανά στρέµµα ή δένδρο των δηλούµενων καλλιεργειών και
γ) τη µέση αξία του παραγόµενου προϊόντος ανά κιλό ή τεµάχιο, ανάλογα µε την καλλιέργεια».
Απλώνεται η ενεργητική προστασία
Επέκταση ενεργητικής προστασίας της αγροτικής δραστηριότητας τόσο σε κινδύνους που καλύπτονται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ (παθήσεις και ασθένειες) όσο και σε κινδύνους που δεν αναφέρονται ρητά στο νόµο 3877/2010, µέσω επιχορηγούµενων δράσεων προβλέπει το Άρθρο 17, µε την παράγραφο 6. Συγκεκριµένα, η παράγραφος 1 του άρθρου 1 του ν. 2342/1995 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για κινδύνους που δεν αναφέρονται στο ως άνω άρθρο, η προϋπόθεση ένταξης των µέσων ή των µεθόδων πρόληψης είναι η χρηµατοδότησή τους από επιχορηγούµενες δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τοµέα της Αγροτικής Ανάπτυξης».
Τα ακριβότερα ασφάλιστρα θ’ αφορούν παραγωγούς που επωφελούνταν από το πλαφόν, πληρώνοντας την ανώτατη εισφορά ακόµη και αν καλλιεργούσαν 1.000, 2.000 ή 3.000 στρέµµατα γης. Τώρα, οι ίδιοι θα πληρώσουν υψηλότερες εισφορές µε βάση τις δηλώσεις ΟΣ∆Ε, ενώ µέχρι πρότινος ευνοούνταν από τον «κόφτη» στις εισφορές, που είχε τεθεί στο ύψος των 3.700 ευρώ.
Περισσότεροι από 500 αγρότες με εισφορά πάνω από 5.000 ευρώ
Με την κατάργηση των ανώτατων ορίων στις ασφαλιστικές εισφορές, από τους 3.500 παραγωγούς, οι 2.500 περίπου θα εξακολουθούν να καταβάλλουν εισφορές µέχρι του ανώτατου ορίου, 500 παραγωγοί περίπου θα καταβάλλουν µέχρι 5.000 ευρώ και οι υπόλοιποι 500 από 5.000 ευρώ και πάνω, υπολογίζει ο ΕΛΓΑ.
Ειδικότερα, στο νοµοσχέδιο σηµειώνεται ότι: «µε την περίπτωση ε΄ της παρ. 1 του προτεινόµενου άρθρου 21 καταργείται: α) η παράγραφος 5 του άρθρου 6 του ν. 3877/2010 (Α΄160) και β) η παράγραφος 3 του άρθρου 10 του ίδιου νόµου. Με την περίπτωση α΄ καταργείται το ανώτατο όριο αποζηµίωσης των 70.000 ευρώ. Από τις χρήσεις των ετών 2011 και 2012 διαπιστώνεται ότι µόνο 10 παραγωγοί το 2011 και 6 παραγωγοί το 2012 ξεπερνούσαν αυτό το όριο. Επίσης, οι συγκεκριµένοι παραγωγοί είναι διαφορετικοί κάθε χρονιά και είχαν καλλιέργειες υψηλής ασφαλιζόµενης αξίας. Με την περίπτωση β΄ καταργείται το ανώτατο όριο αποζηµίωσης (70.000 ευρώ) και κατά συνέπεια καταργείται και το ανώτατο όριο ασφαλιστικής εισφοράς. Το ανώτατο όριο ασφαλιστικής εισφοράς έχει δηµιουργήσει ανισότητες µεταξύ παραγωγών του ίδιου κλάδου ή και διαφορετικού.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
α) «µεγάλοι» και «µεσαίοι» παραγωγοί και κτηνοτρόφοι καταβάλλουν την ίδια ασφαλιστική εισφορά,
β) παραγωγός µε θερµοκηπιακή καλλιέργεια 4 στρεµµάτων καταβάλει την ίδια ασφαλιστική εισφορά µε κάποιο παραγωγό που έχει θερµοκηπιακές καλλιέργειες 10 στρεµµάτων, β) παραγωγοί µε υψηλής ασφαλιζόµενης αξίας καλλιέργειες καταβάλλουν την ίδια ασφαλιστική εισφορά µε παραγωγούς που έχουν στην εκµετάλλευσή τους µικρότερης ασφαλιζόµενης αξίας καλλιέργειες.
Επίσης, δηµιουργείται πρόβληµα στον καθορισµό ασφαλίστρου σε περιπτώσεις πτηνοτροφικών ή χοιροτροφικών µονάδων ή ανθοκοµικών καλλιεργειών που αιτούνται την ένταξή τους στην υποχρεωτική ασφάλιση. Τέλος, σηµειώνεται ότι από τους 760.000 περίπου ασφαλισµένους το έτος 2012, οι 3.500 περίπου είχαν εισφορές που έφθαναν στα ανώτατα όρια».
Αμοιβές ανταποκριτών άνευ μηνιαίου ορίου
Απαλείφονται τα µηνιαία όρια αποζηµίωσης των ανταποκριτών ΕΛΓΑ, καθώς όπως αναφέρεται στο σχέδιο για τα βοσκοτόπια «πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες εκτέλεσης του έργου των ανταποκριτών, το οποίο έχει συγκεκριµένο χρονικό ορίζοντα υλοποίησης, που είναι σε άµεση συνάρτηση µε την επέλευση απρόβλεπτων σε έκταση ζηµιών στις αγροτικές και κτηνοτροφικές εκµεταλλεύσεις».
«Κατόπιν των ανωτέρω η απαλοιφή των µηνιαίων ορίων αποζηµίωσης µε παράλληλη διατήρηση των ορίων αποζηµίωσης ανά δήλωση ή φάκελο ή εκτίµηση θα επιτρέψει στον ΕΛΓΑ ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στον αγροτικό κόσµο της χώρας, χωρίς να παραβιάζεται το συνολικό ετήσιο πλαφόν των αποζηµιώσεων των ανταποκριτών του και των απασχολούµενων σε όλα τα στάδια της διαδικασίας. Επιπλέον η ύπαρξη µηνιαίων ορίων αποζηµίωσης δεν εξυπηρετεί το εθνικό δηµόσιο συµφέρον, καθώς οδηγεί σε αδυναµία υλοποίησης του έργου και κατ’ επέκταση αδυναµία εξυπηρέτησης του αγροτικού κόσµου της χώρας.
Εξάλλου οι αποζηµιώσεις του ως άνω προσωπικού και των ανταποκριτών του ΕΛΓΑ βαρύνουν τους ίδιους τους πόρους του ΕΛΓΑ και όχι τον εθνικό τακτικό προϋπολογισµό», επισηµαίνεται χαρακτηριστικά.
Στο 4% επί της ασφαλιζόμενης αξίας η εισφορά φυτικής
Καµιά αλλαγή επί της ουσίας ως προς το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΛΓΑ, δεν επιφέρουν οι διατάξεις που µπήκαν στο νοµοσχέδιο για τις βοσκήσιµες γαίες. Ειδικότερα, για τη φυτική παραγωγή το ασφάλιστρο ισούται µε το 4% επί της ασφαλιζόµενης αξίας, ειδικά για την ελιά σε 1,5%, σε 0,75% για τα ζωικά και 0,5% για ελεγχόµενες καλλιέργειες.
Αναλυτικά το άρθρο 13, όπως έχει περιληφθεί στο νοµοσχέδιο αναφέρει τα εξής:
Τροποποίηση διατάξεων των ν. 3877/2010 (Α΄ 160) και 2342/1995 (Α΄ 208)
1. H περίπτωση α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του ν. 3877/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) Τα έσοδα από την ειδική ασφαλιστική εισφορά που προβλέπεται στο άρθρο 8 του νόµου αυτού, η οποία ορίζεται σε ποσοστό:
αα) Τέσσερα τοις εκατό (4%) επί της ασφαλιζόµενης αξίας της φυτικής παραγωγής και προκειµένου για την ελιά σε ενάµιση τοις εκατό (1,5%).
ββ) Μηδέν εβδοµήντα πέντε τοις εκατό (0,75%) επί της ασφαλιζόµενης αξίας του ζωικού κεφαλαίου.
γγ) Μισό τοις εκατό (0,5%) για τα προϊόντα φυτικής προέλευσης των καλλιεργειών που παράγονται στο σύνολο τους (αµιγώς) και αποκλειστικά σε «ελεγχόµενο περιβάλλον» µιας γεωργικής εκµετάλλευσης, όπως αυτό καθορίζεται από τους σχετικούς Κανονισµούς Ασφάλισης του ΕΛΓΑ. Τα πρόσωπα που υπάγονται στη διάταξη αυτή µπορούν µε αίτηση τους να ζητήσουν την εξαίρεσή τους από την ασφάλιση αυτή.»
2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 8 του ν. 3877/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. ∆εν υπόκεινται στην υποχρέωση καταβολής της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς υπέρ του ΕΛΓΑ οι καλλιέργειες δασικών και αγροτικών προϊόντων, καθώς και η αλιευτική παραγωγή που εξαιρούνται από την ασφαλιστική κάλυψη, σύµφωνα µε τους κανονισµούς ασφάλισης που ισχύουν.»
3. Οι περιπτώσεις β΄ και γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ν. 3877/2010 αντικαθίστανται ως εξής:
«β) τη µέση παραγωγή ανά στρέµµα ή δένδρο των δηλούµενων καλλιεργειών και
γ) τη µέση αξία του παραγόµενου προϊόντος ανά κιλό ή τεµάχιο, ανάλογα µε την καλλιέργεια».
Απλώνεται η ενεργητική προστασία
Επέκταση ενεργητικής προστασίας της αγροτικής δραστηριότητας τόσο σε κινδύνους που καλύπτονται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ (παθήσεις και ασθένειες) όσο και σε κινδύνους που δεν αναφέρονται ρητά στο νόµο 3877/2010, µέσω επιχορηγούµενων δράσεων προβλέπει το Άρθρο 17, µε την παράγραφο 6. Συγκεκριµένα, η παράγραφος 1 του άρθρου 1 του ν. 2342/1995 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για κινδύνους που δεν αναφέρονται στο ως άνω άρθρο, η προϋπόθεση ένταξης των µέσων ή των µεθόδων πρόληψης είναι η χρηµατοδότησή τους από επιχορηγούµενες δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τοµέα της Αγροτικής Ανάπτυξης».
πηγη:www.agronews.gr
