Ό,τι πρέπει για δένδρα οι περιοχές σε Ξάνθη, Δράμα και Καβάλα

  28/03/2016

Λιάμης Λεωνίδας
Πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη οπωροφόρων δέντρων, αλλά και καλλιεργειών ξηρών καρπών, παρουσιάζει η περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, παρέχοντας στους παραγωγούς της περιοχής, που αναζητούν νέες καλλιεργητικές προτάσεις ενίσχυσης των εκµεταλλεύσεών τους, µια εναλλακτική λύση µε προοπτικές απόδοσης ικανοποιητικού εισοδήµατος που µπορεί να ξεκινά σε πολλές περιπτώσεις από τα 500 ευρώ το στρέµµα,
όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Agrenda.
Σε νέο πυρήνα ανάπτυξης της δενδροκομίας αναδεικνύεται από τους επιστήμονες ο άξονας των τριών νομών, οι οποίοι ήδη αλλάζουν εικόνα

Νοµοί όπως ∆ράµα, Καβάλα, Ξάνθη, εκτιµά ο οµότιµος καθηγητής δενδροκοµίας στο τµήµα Γεωπονίας του ΑΠΘ, Μιλτιάδης Βασιλακάκης, εδαφοκλιµατικά δεν έχουν σε τίποτε να ζηλέψουν από την Πέλλα, την Ηµαθία, την Πιερία και µπορούν σταδιακά να εξελιχθούν, υπό όρους, σε νέο «πυρήνα» δυναµικής ανάπτυξης της δενδροκοµίας στη χώρα.
Κεντρικός οµιλητής σε εκδήλωση που οργάνωσε την Παρασκευή 18 Μαρτίου στη ∆ράµα το τοπικό παράρτηµα του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα, ο έµπειρος επιστήµονας χαρακτήρισε θετικές τις προοπτικές της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας–Θράκης, σε σχέση µε τις δενδροκοµικές καλλιέργειες.
«Στην περιοχή υπάρχουν διαθέσιµα αρδευτικά σε αρκετές εκτάσεις και µπορούν να υποστηρίξουν καλλιέργειες όπως, µεταξύ άλλων, τα αχλάδια, τα µήλα, τα ρόδια ή τα αµύγδαλα και τα καρύδια, ενώ, πλέον, και µε την κατασκευή των οδικών αξόνων, όπως η Εγνατία οδός, σε µεγάλο βαθµό έχει αρθεί η αποµόνωση της περιφέρειας. Έτσι, τα τοπικά παραγόµενα προϊόντα µπορούν να αποκτούν εύκολα πρόσβαση σε αγορές εντός και εκτός συνόρων» είπε χαρακτηριστικά ο καθηγητής.
Τα πλεονεκτήµατα αυτά, ωστόσο, από µόνα τους δεν επαρκούν να αποτελέσουν ικανή συνθήκη για την επιτυχία. Η απουσία δενδροκοµικής κουλτούρας ή η επιπόλαιη εµπλοκή µε µια καλλιέργεια, χωρίς να έχει προηγηθεί εις βάθος ανάλυσή της, ενέχει µεγάλο κίνδυνο να αποδειχθεί λανθασµένη επενδυτική επιλογή για τον παραγωγό. Και αυτό γιατί η δαπάνη ανάπτυξης των δενδρωδών είναι υψηλή, ξεκινώντας από το κόστος εγκατάστασης, ενώ ως πολυετείς καλλιέργειες, έχουν µεγάλο χρόνο ωρίµανσης της επένδυσης, µε συνέπεια το λάθος να συνοδεύει τον παραγωγό για χρόνια.

Εισόδηµα από 500 ευρώ/στρέµµα
«Το εισόδηµα στις δενδρώδεις µπορεί να ξεκινά από 500 ευρώ το στρέµµα, όταν στο καλαµπόκι, για παράδειγµα σε µια καλή χρονιά η απόδοση είναι στα 250 ευρώ το στρέµµα. Για να επιτευχθεί µια τέτοια απόδοση, όµως, η σωστή επιλογή των ειδών και των ποικιλιών για την κάθε περιοχή, είναι εκ τω ων ουκ άνευ προϋπόθεση» τόνισε ο ίδιος και εξήγησε ότι «πρέπει επίσης να ξεπεραστεί και η δυσκολία οργάνωσης των παραγωγών τόσο σε επίπεδο περιφερειακό, όσο και διαπεριφερειακό. Εδώ είναι κρίσιµος ο ρόλος που καλούνται να διαδραµατίσουν οι µεγάλες οργανώσεις του χώρου, για να δώσουν στους παραγωγούς µια σιγουριά για αυτό που θα κάνουν. Ό,τι, δηλαδή, θα µπορέσουν να διαθέσουν την παραγωγή τους».
Απευθυνόµενος στους πάνω από 100 καλλιεργητές που έσπευσαν να παραστούν στην εκδήλωση κ. Βασιλακάκης εµφανίστηκε υπέρµαχος της προώθησης δενδροκοµικών καλλιεργειών στην περιοχή, τονίζοντας πως «µπορούν να καλλιεργηθούν ακτινίδια, βερίκοκα, επιτραπέζιο και βιοµηχανικό ροδάκινο, νεκταρίνια, ποικιλίες γλυκού λωτού, ρόδια, µήλα, κεράσια, αχλάδια, δαµάσκηνα, επιτραπέζια και οινοποιήσιµα σταφύλια, σύκα καρύδια, φουντούκια και αµύγδαλα».
Για τα περισσότερα από αυτά τα είδη, τόνισε, οι εδαφοκλιµατικές συνθήκες είναι ιδανικές κι «αν το συνδυάσουµε µε το γεγονός ότι η χώρα µας εισάγει αρκετές ποσότητες από το καθένα τους για να καλύψει τις ανάγκες της, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει ζήτηση και για εξαγωγές, οι προοπτικές είναι σίγουρα θετικές». ∆εν παρέλειψε ωστόσο να τονίσει και τις δυσκολίες που υπάρχουν, όπως είναι, µεταξύ άλλων, η µικρής έκτασης εκµεταλλεύσεις, οι απαιτητικές υποδοµές, η ανάγκη αυστηρού προγραµµατισµού φυτεύσεων, η ευαίσθητη µετασυλλεκτική µεταχείριση, η δυστοκία εξεύρεσης κεφαλαίου, αλλά και στην υπογραφή συµβολαίων µε λιανεµπορικές αλυσίδες για την προώθηση της παραγωγής τους στον τελικό καταναλωτή.

Πολλά προβλήµατα στα φυτώρια

Επικεντρώνοντας ειδικότερα στον παράγοντα πολλαπλασιαστικό υλικό και παραγωγή, στα νωπά φρούτα και στους ξηρούς καρπούς, ο κ. Βασιλακάκης δεν µάσησε τα λόγια του. Όπως επεσήµανε, τα ελληνικά φυτώρια έχουν αρκετά προβλήµατα, η πιστοποίηση είναι ανύπαρκτη, οι νέες ποικιλίες, καθώς και τα υποκείµενα είναι εισαγωγής, κυρίως από Ιταλία και Ισπανία, η αξία των δενδρυλλίων σε µερικά είδη είναι πολύ υψηλή, όπως και το κόστος εγκατάστασης στην πυκνή φύτευση, υπάρχει θέµα ελλιπούς γεωτεχνικής πληροφόρησης, ενώ εξίσου δαπανηρό είναι και το κόστος παραγωγής και εφοδίων.

∆υνατότητες – Προοπτικές
Με βάση τα κλιµατικά δεδοµένα, τη γεωγραφική θέση της περιοχής, αλλά και τα χαρακτηριστικά των οπωροφόρων δένδρων, ο οµότιµος καθηγητής δενδροκοµίας του ΑΠΘ είπε ότι οι καλλιέργειες που προτείνονται για ανάπτυξη είναι οι εξής:

Νοµός ∆ράµας- ∆υνατότητες
  •   Ορεινή ζώνη- ∆ασικά
  •  Ηµιορεινή – ∆ασικά + Οπωροφόρα Υψοµέτρου- Καρυδιά, Καστανιά, Μήλο, Κεράσι και οινοποιήσιµα σταφύλια
  •   Πεδινή- Όλα τα Φυλλοβόλα–Μήλο, Ροδάκινο, Νεκταρίνι, Αχλάδι, ∆αµάσκηνο, Λωτός, Ρόδι, Φουντούκια,

Νοµός Καβάλας- ∆υνατότητες
  •   Ορεινή ζώνη- ∆ασικά
  •  Ηµιορεινή- Καρυδιά, Καστανιά, Μήλο, Κεράσι, Οινοποιήσιµα σταφύλια
  •   Πεδινή- Επιτραπέζια σταφύλια, αµύγδαλα, ελιά
  •  Πεδινή Παραθαλάσσια –Αµύγδαλα, Ελιά, Ακτινίδιο, Βερίκοκο, ∆αµάσκηνο, Ρόδι, Ροδάκινο, Νεκταρίνι
Όσον αφορά τις επιµέρους καλλιέργειες, για την περίπτωση της αχλαδιάς, ενδεικνυόµενες ποικιλίες για την περιοχή, κατά τον οµιλητή, είναι οι «Κρυστάλλι ή Τσακώνικη», Σίσσυ (σ. σ. ανθεκτική στο Βακτήριο Erwinia), William’s (για κονσερβοποίηση), Santa Maria,  Abate Fetel και Highland.
Στη µηλοκαλλιέργεια, αντίστοιχα, προτείνονται οι ποικιλίες Red Chief, Gala (Gala Schniga, Gala Annaglo, Brookfield Gala, Gala Buckeye®), GOLD CHIEF® Gold Pink*, Jonagold, Jonagored, Fuji, FUJI ZHEN® Aztec C.O.V. η πιο κόκκινη FUJΙ, Kiku, Forlady, Modi, Golden, Granny Smith. Επίσης το κόκκινο µήλο, όπως και η κερασιά, µπορούν να καλλιεργηθούν σε ηµιορεινές περιοχές, ενώ η ροδιά (σ. σ. οι ποικιλίες Αcco, Hicasznar, Wonderful και Ερµιόνη) έχει µια σειρά από ιδιαιτερότητες και συγκεκριµένα, αντοχή σε χαµηλές θερµοκρασίες (έως -11oC),  σχίζει µετά από βροχή, απαιτεί συστηµατική άρδευση, είναι ευαίσθητη σε µύκητες του ξύλου (βοτρυοσφαίρια κλπ) και δεν ανέχεται την υγρασία κατά την άνθιση – συγκοµιδή. Επιπλέον, η εµπορία του καρπού αν και θεωρείται δύσκολη, ο καθηγητής αναφέρει πως έχει καθιερωθεί, ενώ για τον χυµό ροδιού υπάρχει ισχυρός ανταγωνισµός από χώρες όπως η Τουρκία, Ινδία, και άλλες.



Αμυγδαλιές και φουντουκιές μπορούν να καλλιεργηθούν στην παραλιακή ζώνη όλων των νομών

Σε σχέση με την προοπτική καλλιέργειας λωτού ο ομιλητής υποστήριξε πως οι γλυκές ποικιλίες μπορούν να καλλιεργηθούν χωρίς κανένα πρόβλημα, όπως και τα επιτραπέζια και βιομηχανικά ροδάκινα. Ειδικά για τα τελευταία, εξήγησε πως μέρος της παραγωγής μπορεί να συνδεθεί με τη βιομηχανία κομπόστας, στη λογική της εξασφάλισής της σε περίπτωση παγετού στην Ημαθία και στην Πέλλα. Για την καλλιέργεια βερικοκιάς, αναφέρθηκε πως όλες οι ποικιλίες μπορούν να ευδοκιμήσουν στην παραλιακή ζώνη των νομών Καβάλας, Ξάνθης, Κομοτηνής και Έβρου, με την επισήμανση ότι «καλό είναι να προτιμώνται ποικιλίες ανθεκτικές στην ίωση Σάρκα και στο φυτόπλασμα». Στις παραλιακές περιοχές της Καβάλας, εξάλλου, ιδανική πρόταση καλλιέργειας είναι και η ακτινιδιά με προτεινόμενες ποικιλίες τις Hayward (Κλώνος 8), SummerKiwi (θερινό ακτινίδιο, 45-50ημ. Πρωϊμότερη από την Hayward) και Τσεχελίδης για τις πρασινόσαρκες και τις Jintao(SunGold), Zespri- Gold3 και Sorelli για τις κιτρινόσαρκες.
«Θα πρέπει, ωστόσο, να υπάρξει προσοχή στο ό,τι η καλλιέργεια απειλείται από βακτηριακό έλκος μια νέα ασθένεια που πλήττει το φυτό κυρίως σε Ιταλία και Νέα Ζηλανδία και ως εκ τούτου να αποφεύγεται η εισαγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού από την Ιταλία» προειδοποίησε. Πολύ ενδιαφέρουσα καλλιέργεια χαρακτήρισε ο κ. Βασιλακάκης και την καρυδιά, σημειώνοντας ότι μπορεί να φυτευτεί σε ορεινές, ημιορεινές και πεδινές περιοχές, είναι μηχανοποιημένη σε όλα τα στάδια (αποφλοίωση, σπαστήρες, τυποποίηση, μακροχρόνια συντήρηση), η διάθεσή της γίνεται χωρίς προβλήματα, ενώ παρέχει στον παραγωγό και ικανοποιητικό εισόδημα.
Δυνατότητα να καλλιεργηθεί στην παραλιακή ζώνη όλων των νομών της περιφέρειας διακρίνει και την περίπτωση της αμυγδαλιάς, με τις ποικιλίες Truoito, Tuono (αυτογόνιμες), Ferragnes (γαλλικής  προέλευσης, παράγει καρπούς μέσου μεγέθους, σκληροκέλυφους και επειδή ανθίζει αργά είναι κατάλληλη για τη Β. Ελλάδα),  Ferraduel (οψιμανθής ποικιλία, πολύ παραγωγική) και Texas, ενώ θετικές είναι οι προοπτικές και με τη φουντουκιά για την οποία ενδείκνυνται οι ποικιλίες ποντιακής προέλευσης Έξτρα Γιαγλί, Σιβρι Γιαγλί, Τομπούλ, Παλαζ, Negretta- Ισπανική και πολλές άλλες.
 
πηγη:www.agronews.gr