Με υψηλή αίσθηση καθήκοντος και επίγνωση της αποκλειστικής και μοναδικής προϋπόθεσης για συναίνεση και εσωτερικό διάλογο στους κόλπους της ΕΔΟΑΟ,
αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του προέδρου της ΕΔΟΑΟ, ο Μάρκος Καφούρος στην πρώτη του ομιλία ανέφερε:

Κατ’αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω, τους συναδέλφους μου αμπελουργούς και Συνεταιριστές στην ΚΕΟΣΟΕ, για την εμπιστοσύνη που επέδειξαν προς το πρόσωπό μου, να με προτείνουν ομόφωνα, για την ανάληψη της Προεδρίας της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Οίνου και Αμπέλου.

Έχοντας απόλυτη συναίσθηση των δυσκολιών, των ιδιαιτεροτήτων και των απαιτήσεων της νέας μου θέσης, που την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και λόγω της γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας, γίνονται δυστυχώς ακόμη πιο έντονες, αποδέχομαι την ομόφωνη τιμητική πρόταση προς το πρόσωπό μου, με αίσθημα ευθύνης, απέναντι στον Έλληνα αμπελουργό, απέναντι στο Ελληνικό κρασί, κάτι που ανελλιπώς έκανα τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια τόσο για τον Σαντορινιό Αμπελουργό όσο και για το κρασί και τον αμπελώνα της Σαντορίνης.

Κύριοι συνάδελφοι στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Οίνου και Αμπέλου, σήμερα μας ανατίθεται από κοινού, από σύσσωμο τον Αμπελουργικό κόσμο της Πατρίδος μας, να πάρουμε στις πλάτες μας το Ελληνικό κρασί, να το βγάλουμε από το τούνελ της Ελληνικής τραγωδίας, να του δώσουμε τη θέση που πραγματικά αξίζει και αυτή δεν είναι άλλη από την καταξίωση και την παρουσία του στις αγορές όλου του κόσμου. Όλοι εμείς εδώ σήμερα, Αμπελουργοί και Οινοποιοί, Συνεταιριστές και ιδιώτες επιχειρηματίες, έχουμε την πρόκληση να ανταγωνιστούμε και να ξεπεράσουμε χώρες με βαθιά παράδοση και κουλτούρα στην παραγωγή αλλά και στην εμπορία του κρασιού, αλλά και νέες χώρες με μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα που κυρίως είναι «ποσοτικά».

Αντιλαμβάνεται ο καθένας μας και μέσα από τις δικές του εμπειρίες το δύσκολο του εγχειρήματος, όχι όμως το αδύνατο. Τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα δεν είναι «ποσοτικά» είναι όμως μοναδικά και ποιοτικά, αρκεί να τα αξιοποιήσουμε σωστά:

    -Το πλούσιο Ελληνικό αμπελουργικό ποικιλιακό δυναμικό, με προεξέχουσες τις ποικιλίες Ασύρτικο, Μοσχοφίλερο, Αγιωργήτικο, Ξυνόμαυρο και όχι μόνο.
    -Οι ήπιες παραδοσιακές καλλιεργητικές πρακτικές που πολλές φορές παρέμειναν αναλλοίωτες και αποτελούν εγγύηση ποιότητας
   - Η γεωγραφία και το ανάγλυφο της χώρας μας, με τα μοναδικά αμπελοτόπια και η παράδοση αιώνων στην παραγωγή εξαίρετων κρασιών, με χαρακτήρα και τυπικότητα.
   - Η Ελλάδα είναι ένας μεγάλος τουριστικός προορισμός και η εμπειρία της κατανάλωσης άριστης ποιότητας και μοναδικών κρασιών σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη γαστρονομία μας, μπορούν να οδηγήσουν τα εκατομμύρια των επισκεπτών μας, να γίνουν οι καλύτερες πρεσβευτές του Ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό
    -Τέλος το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό, ο Έλληνας Αμπελουργός και Οινοποιός, ο Έλληνας επιστήμονας, εφόσον ξεπεράσουν κάποια από τα ελαττώματα της φυλής μας, που κυρίως καλλιεργούνται, εδώ στον τόπο μας και δουλέψουν με όραμα και συλλογικότητα, τότε όλα μαζί θεωρώ ότι αποτελούν ικανές και αναγκαίες συνθήκες για να πετύχουμε.


Όλοι μας σήμερα, αγαπητοί συνάδελφοι έχουμε διδαχθεί από τα λάθη, τις αδυναμίες και ενδεχομένως από τις υπερβολές του παρελθόντος. Ας κάνουμε την σημερινή μέρα αφετηρία της προσπάθειας για την Αναγέννηση του Ελληνικού κρασιού, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις επιχειρήσεις μας, στον κόσμο μας, στην Πατρίδα μας, ξεπερνώντας τις όποιες διαφορετικές αντιλήψεις και ενδεχομένως συντεχνιακές επιδιώξεις, δουλεύοντας στη βάση του κοινού, του συλλογικού, του Εθνικού σκοπού με μια νέα Διεπαγγελματική αντίληψη.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ ιδιαίτερα και την προηγούμενη, αλλά και τις παλαιότερες διοικήσεις της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Οίνου και Αμπέλου, για τις μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλλαν πολλές φορές με πολλές προσωπικές υπερβάσεις, για χάρη του μεγάλου σκοπού μας. Πιστεύω ότι και η σημερινή Διοίκηση στη βάση των Αρχών και των Αξιών που πρεσβεύουμε όλοι μαζί θα δουλέψουμε να βγούμε από το τούνελ σηματοδοτώντας το δρόμο της Ανάπτυξης, και της Αναγέννησης της Πατρίδος μας.

Μη ξεχνάμε ότι το μέλλον του Ελληνικού κρασιού είναι άμεσα δεμένο με το μέλλον των ανθρώπων και των περιοχών του.