Περιέχει ένα οξύ το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον οργανισμό να κάνει χρήση της ενέργειας που προέρχεται από τα φαγητά και απελευθερώνεται κατά τη διαδικασία της πέψης. Ακόμη, έρευνες τα τελευταία χρόνια απέδειξαν ότι το ρόδι διεγείρει τα σεξουαλικά ένστικτα, αφού ανεβάζει τη περιεκτικότητα του αίματος σε μονοξείδιο του αζώτου, ουσία που υπάρχει σε φάρμακα τύπου Viagra. Επίσης, μπορεί και καταπολεμάει το καρκίνο, αφού περιέχει 4 χημικές ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Εκτός από τα παραπάνω, έχει την ικανότητα να επουλώνει τις πληγές του δέρματος, να καταπολεμάει το έλκος του στομάχου, τα μικρόβια και την αρθρίτιδα. Το ρόδι χρησιμοποιείται στη παρασκευή λικέρ, σάλτσας, σαλάτας, και στη γρεναδίνη. Αυτό που χρησιμοποιείται βασικά στη παραγωγή καλλυντικών είναι το έλαιο των σπερμάτων και υπάρχει σε μακιγιάζ, κρέμες, σε κραγιόν, και σε άλλα. Το έλαιο μπορεί και δίνει φρεσκάδα και ανανέωση στο δέρμα. Ο φρέσκος καρπός του αποτελείται περίπου κατά 70% από νερό, 20-25% αποτελείται από κιτρικό και μηλικό οξύ καθώς και από σάκχαρα ενώ περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C.
Η ροδιά είναι θάμνος που έχει ρίζες από την νότια και δυτική Ασία και πριν από χιλιάδες χρόνια μεταφέρθηκε και στις Μεσογειακές χώρες όπου και καλλιεργήθηκε ραγδαία. Στη σημερινή εποχή, η ροδιά καλλιεργείται σε τεράστιες ποσότητες στις ασιατικές χώρες, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράν, οι Ινδία αλλά και στις Μεσογειακές χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Τυνησία και η Πορτογαλία. Η χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση ροδιών παγκοσμίως είναι το Ιράν όπου ο κάθε Ιρανός κατά μέσο όρο καταναλώνει κάθε χρόνο περίπου 7.5 κιλά ροδιών. Όμως τα ρόδια καλλιεργούνται και σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Οι βασικότεροι νομοί καλλιέργειας ροδιών είναι του Κιλκίς, της Πέλλας, της Ξάνθης, της Λάρισας, της Αργολίδας και της Θεσπρωτίας. Παρόλα αυτά η Ελλάδα εισάγει περίπου 800 τόνους ρόδια το έτος επειδή δεν αρκεί η ντόπια παραγωγή στο να καλύψει όλες τις ανάγκες. Οι βασικότερες χώρες από τις οποίες εισάγονται τα ρόδια είναι η Τουρκία, το Ιράν και η Ινδία.
Η ροδιά παρουσιάζει πολύ γρήγορη ανάπτυξη και μαζί με τη βλάστηση μπορεί να αγγίξει τα 5.5 μέτρα σε ύψος. Τα ρόδια δημιουργούνται στη κορυφή των βλαστών και έχουν μέγεθος ελαφρώς μεγαλύτερο από το πορτοκάλι. Το σχήμα του καρπού είναι κυκλικό και το χρώμα αρχικά είναι πράσινο, έπειτα αλλάζει σε κάτι μεταξύ κίτρινου και κόκκινου ενώ όταν πλέον ο καρπός ωριμάσει αποκτά και το τελειωτικό του χρώμα το οποίο κυμαίνεται από σκούρο κίτρινο μέχρι ανοικτό κόκκινο. Οι καρποί της ροδιάς ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους από το 3ο έτος ενώ η ολοκληρωτική παραγωγή γίνεται μετά το 7ο έτος. Η ωρίμανση των καρπών συμβαίνει στο πρώτο μισό του φθινοπώρου, δηλαδή περίπου από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, αναλόγως βέβαια και από τη ποικιλία.
Το καταλληλότερο κλίμα για τη ροδιά είναι προς το ζεστό, δηλαδή το τροπικό ή υποτροπικό. Σε γενικές γραμμές αναπτύσσεται καλύτερα σε μέρη που έχουν θερμό και ξηρό κλίμα και παρουσιάζει μεγάλη ανθεκτικότητα στη ξηρασία. Άλλο της χαρακτηριστικό είναι ότι μπορεί να ανταπεξέλθει αρκετά και στο ψύχος, όχι όμως σε θερμοκρασίες κάτω από τους -12 βαθμούς Κελσίου. Ακόμη οι ομιχλώδεις περιοχές καθώς και αυτές που πνέουν τακτικά βόρειοι ψυχροί άνεμοι είναι ακατάλληλες για τη ροδιά. Όσον αφορά το έδαφος, η ροδιά δεν έχει ουσιαστικά προβλήματα με τους τύπους των εδαφών, πάντως αποδίδει καλύτερα σε εδάφη που είναι βαθιά, στραγγίζονται ικανοποιητικά και το pH τους κυμαίνεται από 5.5 έως 7. Πολύ υψηλές αποδόσεις δίνει η παραγωγή της σε εδάφη που βρίσκονται κοντά σε ποτάμια. Επίσης η ροδιά είναι δένδρο το οποίο αντέχει το ασβέστιο αλλά και την αλμύρα του νερού.
Η καταλληλότερη περίοδος για να φυτευτούν δενδρύλλια ροδιάς είναι από αρχές Φλεβάρη μέχρι τέλη Μάρτη και τα δενδρύλλια που θα χρησιμοποιηθούν επιβάλλεται να έχουν ηλικία το πολύ μέχρι 2 έτη. Εάν ο καλλιεργητής έχει κήπο στη κατοικία του, η απόσταση φύτευσης εξαρτάται από το αν θα αναπτυχθεί θάμνος, επομένως μεταξύ των δέντρων πρέπει να αφεθεί απόσταση περίπου 4 μέτρων. Από την άλλη αν ο καλλιεργητής τη καλλιεργήσει σαν δέντρο η κατάλληλη απόσταση είναι γύρω στα 4.5 μέτρα και για όσους τη χρησιμοποιήσουν πιθανόν για τη δημιουργία φράχτη, η κατάλληλη απόσταση είναι περίπου τα 35 εκατοστά. Πάντως χρειάζεται προσοχή κατά τη φύτευση των δενδρυλλίων, όπου επιβάλλεται να ανοιχτούν λάκκοι κατά 10 εκατοστά μεγαλύτεροι από τους λάκκους που ανοίχθηκαν στο φυτώριο που αγοράστηκαν τα δενδρύλλια και το βάθος τους πρέπει να φτάνει τα 17 με 18 εκατοστά.
Όσον αφορά τη λίπανση, δε πρέπει να γίνεται χωρίς το πότισμα, αλλά και αντίστροφα δε πρέπει το πότισμα να γίνεται χωρίς τη λίπανση. Βοηθάει ακόμη κατά τη φύτευση των δενδρυλλίων να προστεθεί και κάποια ποσότητα χωνεμένης κοπριάς. Για παράδειγμα, σε ένα κήπο 10 τ.μ. ποσότητα κοντά στα 15 κιλά είναι η κατάλληλη και μαζί με τη κοπριά χορηγούνται 500 γραμμάρια ανά δέντρο απλό υπερφωσφορικό λίπασμα και 300 γραμμάρια ανά δέντρο θειϊκό κάλιο. Επίσης σύμφωνα με τους γεωπόνους, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ζωής του δενδρυλλίου, η χορήγηση περίπου 13 γραμμαρίων αζώτου ανά δέντρο κάθε μία φορά το μήνα, δίνει επιπρόσθετη βοήθεια στην ανάπτυξη της ροδιάς. Κατά το δεύτερο έτος και πριν την άνθηση που γίνεται κατά τη διάρκεια του Μαίου, προσθέτονται 100 γραμμάρια αζώτου, 200 γραμμάρια φωσφόρου και 100 γραμμάρια καλίου ανά δέντρο. Αν και δεν είναι απαραίτητο, καλό όμως είναι κατά το τρίτο έτος να προστεθούν γύρω στα 300 γραμμάρια αζώτου ανά δέντρο μία φορά το χρόνο και φώσφορο-κάλιο σε ποσότητα περίπου 175 γραμμαρίων ανά δέντρο μία φορά το χρόνο. Όταν τα δένδρα πλέον καρποφορήσουν κοντά στο 5ο έτος εφαρμόζεται η αζωτούχος λίπανση όπου σε κάθε δέντρο κάθε μία φορά το χρόνο προστίθενται 100-130 γραμμάρια άζωτο τα οποία χωρίζονται σε 3 δόσεις, με τη πρώτη δόση να ξεκινάει από τα τέλη του χειμώνα. Στα επόμενα δύο χρόνια, η αζωτούχος λίπανση μοιράζεται σε περίπου 3 δόσεις, με τη πρώτη δόση να χορηγείται κατά το Φεβρουάριο με Μάρτιο. Η ροδιά δε χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα για πότισμα διότι ετησίως χρειάζεται περίπου 140 εκατοστά νερό τα οποία λογικά τα δίνουν οι βροχές. Σε περίπτωση όμως ξηρασίας πρέπει οι καλλιεργητές να ποτίζουν κάθε 9 μέρες περίπου όμως μέχρι το σημείο που το νερό απλά θα ποτίσει το χώμα χωρίς να παραμείνουν παραπανήσια νερά στο έδαφος.
Για όσους καλλιεργητές επιθυμούν η ροδιά τους να μοιάζει με θάμνο, εξαιτίας του ότι είναι δέντρο με πολλούς κορμούς, πρέπει να αφεθούν περίπου 4 κορμοί και να πάρει το δέντρο το σχήμα του ποτηριού, ώστε να εκτίθεται όσο το δυνατόν περισσότερο στο ηλιακό φως. Για να δοθεί το σχήμα του ποτηριού πρέπει τα δενδρύλλια, μετά τη φύτευση, να κοπούν ώστε να έχουν ύψος περίπου 60 εκατοστά, ενώ παράλληλα κόβονται και κλαδιά που βρίσκονται σε ύψος κάτω από τα 30 εκατοστά. Στη συνέχεια γίνεται κλάδεμα στο δένδρο ώστε να παραμείνουν περίπου 4 κορμοί. Στο τέλος του δεύτερου έτους, οι βλαστοί που έχουν βγει και είναι σε ύψος μικρότερο των 30 εκατοστών από το έδαφος και όσοι τείνουν να αναπτυχθούν προς το εσωτερικό του δένδρου, αυτοί οι βλαστοί επιβάλλεται να κοπούν. Μετά από όλα αυτά, το κλάδεμα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε έτος και ταυτόχρονα να κόβονται οι παλιοί βλαστοί και τα ξερά κλαδιά. Από την άλλη όσοι καλλιεργητές επιθυμούν να δώσουν στη ροδιά τους τη δενδρώδη όψη, πρέπει να κλαδέψουν απαλά τα κλαδιά της στο μήκος και να κόψουνε τους βλαστούς που έχουνε φυτρώσει σε ακατάλληλο σημείο ή αναπτύσσονται προς το εσωτερικό ή είναι ξηροί. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, αφού το δέντρο πλέον έχει μπει στη παραγωγική ηλικία, θα πρέπει να κλαδεύεται κάθε έτος κατά τους χειμερινούς μήνες και να κλαδεύονται οι βλαστοί που βρίσκονται πάνω σε κλαδιά ηλικίας περίπου 3 ετών.
Η καλλιέργεια της ροδιάς είναι ένας καλλιεργητικός τομέας ο οποίος έχει τα φόντα να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα αλλά βέβαια χρειάζεται να υπάρξει και κρατική βοήθεια για κάτι τέτοιο. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη καλλιέργεια της ροδιάς, τις ποικιλίες της, τους εχθρούς της αλλά και τις ασθένειες που την απειλούν, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να απευθύνονται στους τοπικούς γεωπόνους της περιοχής τους.
Πηγη: ecotimes.gr
