Επαναλαµβάνεται κάθε πέντε χρόνια
09/12/2013
Η καλλιέργεια της στέβιας για κάποιους είναι ακόµα πείραµα, για µερικούς επενδυτική ευκαιρία ενώ για άλλους το «κυνήγι του χρυσού», το σίγουρο όµως είναι πως η ζήτησή της παγκοσµίως είναι αυξηµένη και οι παραγόµενες ποσότητες απέχουν πολύ από το να την καλύψουν. Σε εγχώριο επίπεδο, πάντως, όπως επισηµαίνουν µε νόηµα όσοι είναι επιφυλακτικοί, δεν υπάρχει ακόµα διέξοδος για τη µεταποίηση και πώληση των φύλλων στέβιας.Η καλλιέργειά της για έναν καπνοπαραγωγό θεωρείται εύκολη υπόθεση, κυρίως επειδή έχει οµοιότητες µε αυτή του καπνού, όµως ένας νέος παραγωγός πιθανότατα θα χρειαστεί την καθοδήγηση ενός γεωπόνου και επιπλέον κεφάλαιο, για να αποκτήσει τους απαραίτητους ξηραντήρες.
Το στάδιο της σποράς αρχίζει τέλη Φεβρουαρίου µε αρχές Μαρτίου είτε σε παραδοσιακό σπορείο, είτε σε φυτώριο τύπου floating system, όπου είναι η πιο εύκολη και προτεινόµενη πρακτική. Ο σπόρος της στέβιας είναι µικροσκοπικός και για τους 2 πρώτους µήνες χρειάζεται προστασία και τακτικούς ελέγχους σε θέµατα αερισµού, υγρασίας-υδροδότησης και θερµοκρασίας. Η κατάλληλη θερµοκρασία θεωρείται πως είναι γύρω στους 25 °C.
Στις 40 µε 50 ηµέρες µετά τη σπορά, τα φυτάρια δέχονται ένα µε δύο κουρέµατα, µε σκοπό να αυξηθεί η διάµετρος του στελέχους και να αποφευχθεί η πρόωρη άνθιση, ενώ µετά από 2 µήνες, τα φυτά είναι έτοιµα για τη µεταφύτευση, η οποία γίνεται µε µεταφυτευτικές µηχανές του καπνού σε αποστάσεις 75x40 ή 60x20.
Στο επόµενο στάδιο, αφού γίνει η κατάλληλη προετοιµασία του χωραφιού, εφαρµόζεται η βασική λίπανση και φυτοπροστασία ενώ η άρδευση συνιστάται κάθε 7-10 ηµέρες, αναλόγως τον καιρό.
Περίπου στις 60 ηµέρες µετά τη µεταφύτευση, γίνεται η συγκοµιδή ολόκληρου του φυτού σε ύψος πέντε έως δέκα εκατοστά από το έδαφος, είτε µε ψαλίδια είτε µε χορτοκοπτικό µηχάνηµα, ενώ η αποξήρανση γίνεται είτε φυσική (στον ήλιο) είτε µε τη χρήση ξηραντηρίων (κλίβανοι), διαδικασία που αποδίδει και καλύτερης ποιότητας ξηρά φύλλα.
Τέλος διαχωρίζονται τα φύλλα από τα στελέχη είτε µηχανικά είτε χειρωνακτικά και αποθηκεύονται σε αεροστεγείς συσκευασίες ή πλαστικές σακούλες, σε σκοτεινό χώρο µε θερµοκρασίες δωµατίου.
Το θετικό για τα φύλλα της στέβιας είναι ότι µπορούν να αποθηκευτούν για µεγάλο χρονικό διάστηµα, αφού δεν µειώνεται η περιεκτικότητάς τους σε γλυκοζίτες για δύο ή και περισσότερα χρόνια.
Έξω έχει βρει αγορά
Στην αγορά της Ευρώπης πάντως τα προϊόντα στέβιας πάνε καλά καθώς µόνο τα τελευταία δύο χρόνια λανσαρίστηκαν περίπου 1.200 εκ των οποίων τα 700 το 2013, σύµφωνα µε τον διευθυντή ανάπτυξης της εταιρείας Cargill, Ολιβιέ ντε Σατελιέ.
Τα αναψυκτικά έχουν τη µερίδα του λέοντος στη χρήση στέβιας στην Ευρώπη, επισηµαίνει ο ίδιος, σε ποσοστό µάλιστα 28% του συνόλου των προϊόντων στέβιας.
Ο πρώτος συνεταιρισµός ιδρύθηκε στη Λαµία
Ο Αγροτικός Συνεταιρισµός Stevia Hellas Coop, ιδρύθηκε το 2012 µε έδρα τη Λαµία και επιχειρεί να καινοτοµήσει τόσο εντός, όσο και εκτός χωραφιού.
Αν και η καλλιέργεια στέβιας µόλις ξεπερνάει το πειραµατικό στάδιο στην Ελλάδα, ο εν λόγω συνεταιρισµός διαθέτει παραπάνω από 200 µέλη τα οποία δραστηριοποιούνται στη Στερεά Ελλάδα και το ερχόµενο έτος υπολογίζεται ότι θα υπερβούν συνολικά τα 1.000 στρέµµατα.
Σύµφωνα µε τον διευθύνοντα σύµβουλο του Συνεταιρισµού, Χρήστο Σταµάτη, τα µέλη «προτιµούν να µη λάβει η καλλιέργεια στέβιας αλόγιστη προβολή ή επιδοτήσεις, καθώς δεν επιθυµούν να επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος τα οποία στο τέλος βλάπτουν την καλλιέργεια αυτή καθαυτή».
Μελλοντικό σχέδιο του Συνεταιρισµού αποτελεί η εγκατάσταση µονάδας επεξεργασίας και µεταποίησης των αποξηραµένων φύλλων της στέβιας σε γλυκαντικές ουσίες. «Εφόσον δηµιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον για ποιοτική και ποσοτική παραγωγή και υπάρχει η απαιτούµενη τεχνογνωσία θα προχωρήσουµε σε αυτό το βήµα», δήλωσε στην Agrenda ο κ. Σταµάτης και συνέχισε: «∆ίπλα µας έχουµε ερευνητικά κέντρα και πανεπιστηµιακές σχολές. Παράλληλα, θα δραστηριοποιηθούµε και στις υπόλοιπες καλλιέργειες των παραγωγών µας, ενώ θα δώσουµε ιδιαίτερη βαρύτητα στην αξιοποίηση των υπολειµµάτων».
Πηγή: www.agronews.gr