Αγροτική παραγωγή σηματωρός της ανάπτυξης για την Ελλάδα

Εργαλεία ανάκαμψης για τη χώρα μας χαρακτηρίζει τα τρόφιμα και τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων η μελέτη «Η Ελλάδα σε 10 χρόνια από τώρα»

  19/08/2013

Τα κρίσιμα βήματα για την πορεία που θα οδηγήσει τη χώρα σταδιακά, από την ύφεση και τη λιτότητα, σε μία βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, με σηματωρούς την πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, καταγράφονται στη μελέτη «Η Ελλάδα σε 10 χρόνια από τώρα» που συνέταξε για λογαριασμό του ΣΕΒ και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών μια από τις πιο σοβαρές και καταξιωμένες εταιρείες συμβούλων στον κόσμο, η McKinsey.

Στον πυρήνα του νέου μοντέλου ανάπτυξης της Ελλάδας, που περιγράφεται στη μελέτη, η McKinsey τοποθετεί την αγροτική παραγωγή και την παραγωγή τροφίμων και ποτών, δυο «συγγενείς» κλάδους με τεράστιο και αναξιοποίητο μέχρι στιγμής δυναμικό. Προϊόντα όπως η φέτα, το γιαούρτι, το ελαιόλαδο, τα φρούτα και λαχανικά, η μαστίχα, ο κρόκος κ.α. μπορούν, σύμφωνα με τους αναλυτές της, να εξελιχθούν σε «πυρηνικά» εργαλεία ανάπτυξης και εξωστρέφειας, ενώ «αναδυόμενοι αστέρες» όπως η υδατοκαλλιέργεια δεν έχουν εξαντλήσει ακόμα όλες τις προοπτικές τους.
Η μελέτη προτείνει την υιοθέτηση ενός νέου Μοντέλου Ανάπτυξης της Ελλάδας, που μπορεί να δημιουργήσει 49 δισ. ευρώ σε ετήσια Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (ΑΠΑ) (55 δισ. ευρώ σε όρους ΑΕΠ) και 520.000 νέες θέσεις εργασίας εντός 10 ετών σε μόλις πέντε μεγάλους κλάδους και οκτώ αναδυόμενους υπο-κλάδους της οικονομίας. Αυτό –σύμφωνα με τη μελέτη- σημαίνει ότι ακόμη κι αν η υπόλοιπη οικονομία αναπτύσσεται με ένα μέτριο μέσο ετήσιο ρυθμό 1,5% που σήμερα προβλέπουν οι διεθνείς οργανισμοί, ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης θα μπορούσε σχεδόν να διπλασιαστεί στο 3% στην επόμενη δεκαετία.
Το νέο Μοντέλο Ανάπτυξης της Ελλάδας προτείνει την υιοθέτηση μίας σειράς προτεραιοτήτων που αφορούν το σύνολο της οικονομίας και περιγράφει συγκεκριμένες δράσεις που μπορούν να αναληφθούν στο επίπεδο των πέντε κύριων κλάδων και των οκτώ αναδυόμενων υπο-κλάδων της οικονομίας.
Βέβαια, στην κατεύθυνση αυτή θα απαιτηθούν σημαντικές αποφάσεις και δομικές αλλαγές ώστε να ξεπερασθούν χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας και της βιομηχανίας τροφίμων. Η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας, το μέγεθος του αγροτικού κλήρου, η πιστοποίηση και το «κτίσιμο» δικτύων διανομής είναι μερικά μόνο από αυτά.
Βασική πρόταση της μελέτης είναι η άμεση εφαρμογή μίας συστηματικής και καθολικής προσπάθειας που καλύπτει το σύνολο της οικονομίας και αποβλέπει στην ενίσχυση των επενδύσεων και της ανάπτυξης –ιδιαίτερα δε της εξωστρέφειας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μεταρρυθμίσεις όπως η υιοθέτηση της διαδικασίας fast track.
Η αγροτική παραγωγή και ειδικά η μεταποίηση τροφίμων μπορεί να προσανατολιστεί προς τις αγορές του εξωτερικού, όπου συγκεκριμένα προϊόντα υψηλής ποιότητας, όπως το ελαιόλαδο, επιλεγμένα φρούτα και λαχανικά και διάφορα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν τη δυνατότητα να επιτύχουν οικονομίες κλίμακας με διεθνή ανταγωνιστικότητα.
Σε πολλά υποσχόμενους αναδυόμενους κλάδους, όπως η ιχθυοκαλλιέργεια και τα γενόσημα φάρμακα, θα μπορούσε να προχωρήσει η σταδιακή απελευθέρωση των αγορών με στόχο την ανάπτυξη, ιδιαίτερα σε τομείς όπου υπάρχει είτε η τεχνογνωσία είτε η δυνατότητα να δημιουργηθούν μεγαλύτερες παραγωγικές μονάδες.
Ευρύτερα, αυτός ο στρατηγικός αναπροσανατολισμός της οικονομίας μπορεί να οδηγήσει σε μία πιο υγιή δομή της συνολικής ζήτησης με σαφή οφέλη για τον πρωτογενή τομέα, την ενθάρρυνση των επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στη μεταποίηση και στη βαριά βιομηχανία.
Βρείτε εδώ ολόκληρο το φάκελο από το 405ο φύλλο της εφημερίδας Agrenda: Ekthesi_McKinsey.pdf



 Πηγή: www.agronews.gr